Het optreden van Micachu tijdens Sonar in Barcelona maakte indruk op MonoBrow en friends. Het was zoet en stoer tegelijk. Een beetje zoals de zangeres zelf ook is.

Eh, ok. Sonar was echt eeuwen geleden, maar hey, soms vergeet je gewoon dingen. En probeer jij anders een site tight te runnen met al die booze die voorbijkomt: drank maakt meer blogs kapot dan je lief is.

You're confusing: you make the most dreamlike music. But you have a tough look about you. Like you fight a lot. With broken beerbottles.
'Thanks sir? Was that a question? I was an angry child, nothing dangerous.'

How does it feel as an artist to have your music described as mildly amusing and unchallenging?
'It makes me sound like a joke. A boring joke! My girl Ally did that review.'

I you could only say one thing about your ukelele what would it be?
'It's a guitar.'

Do you ever feel stupid after crying?
'Always. It makes me shiver.'

What keeps you going?
'Kinder eggs.'

What are you going to do after finishing these questions?
'Pay the internet cafe man and smoke a cigaret.'

What should people say more often to you?
'Stop smoking.'

Luister luister. Ik weet dat ik eerder zat te miepen over die straatmerken die alleen maar met slappe varianten op classic dingen uit onze jeugd komen. Maar holy crap met extra stroop: als je dan op de site van The Hundreds hangt en je ziet opeens die foto met dat rode shirt, dan moet je wel een hele zure en blinde Air Jordan-fan zijn wil je niet gelijk van je stoel op de grond vallen en spasten van genot. Je twee jeugdhelden! In één graphic! Petje op petje af hoor.

Waar haal ik dat!? Of is het gewoon The Hundreds fall/winter 07?