MonoBrow heeft die gevoelens voor Miranda July. Maar ja, ze is al met grafisch ontwerper/regisseur Mike Mills. En nu mag deze blog dan wel een legende in wording zijn, die Mike is net even een maatje groter. Maatje Aragorn. En kijk dan op z'n Wiki, niet te geleuven wat een cv. Hoe dik wil je het hebben.

Een van z'n laatste dingen is de clip hierboven bij Blonde Redhead's My Impure Hair.

En ik wilde je ook nog een trailer geven van Does Your Soul Have A Cold, 'n docu over anti-depressivagebruik in Japan, echt vrolijke kost maar niet heus. Maar wel indrukwekkend en shit. Alleen ben ik de link kwijt. Anyone?

MonoBrow is de laatste tijd crazy into die tunes van fIREHOSE. Wat bleek: vroeger luisterde hij daar ook heel fanatiek naar, tijdens het kijken van skatevideo's.

Alleen wist hij niet wat het was wat hij hoorde. Plus je had toen geen internet. En dacht je er nooit aan te wachten tot de eindcredits in beeld kwamen, zodat je zag bij welk part welk liedje gedraaid was. Daarvoor deed je veel te graag rrrrewind selecta om je favoriete skater nog een keer te bekijken.

Zoals Ray Barbee en Natas Kaupas. Twee jongens die echt een uitgesproken stijl hadden. En die toevallig allebei van fIREHOSE hielden. Want dat bleek de band die steeds voorbijkwam in die video's.

Natas Kaupas - Streets OF Fire (Santa Cruz)

Ray Barbee - La Buena Vida (The Firm)

Godver, zoals die Ray z'n huisie uitloopt en gelijk begint te rollen. Dat jongen, dat is nou waar het om gaat.

Dit is er echt eentje voor dat ingekakte uurtje dat je vandaag nog mee gaat maken. En trust us, als het zover is, dan weet je het wel. Hou jezelf op dat moment niet voor de gek, geef er aan toe en laat je werkstuk over Russische Dwerghamsters voor wat het is. Het enige wat je kunt doen is deze track van DIOYY downloaden en afspelen, een espresso pakken, rondje om je bureau rennen en alsjeblieft. Kun je daarna weer lekker verder met die plannen voor world domination.

Does It Offend You Yeah? - Let's Make Out (alt version m)

Ok. Vergeet dat MonoBrow wilde dat Nico z'n pa was. De pappi in de filmpje is veel beter. Met zo'n wekelijkse worstelsessie win je altijd op het schoolplein. Dragonpunch!

Cool ook hoe die gast met z'n handen doet alsof het een echt mens is en soms bij een spot even van z'n board stapt, om te checken of een trick doable is. Haha.

Michel Gondry is de man achter Eternal Sunshine Of A Spotless Mind en heel veel clippies. (Hier nog meer.) Die film is misschien wel één van de mooiste die MonoBrow gezien heeft. En dat hierboven is de trailer voor z'n nieuwste.

Het is het verhaal over een gast (Jack Black) die per ongeluk alle banden in de videotheek van z'n vriend (Mos Def) uitwist omdat z'n hersenen magnetisch zijn geworden. Daarop besluiten ze om zélf hun favoriete films na te spelen en opnieuw op te nemen.

Man, dit wordt zo mooi. Echt. Vanaf december in de Verenigde Straten en daarna ongetwijfeld bij ons in de bios. Maar dan heb je 'm natuurlijk allang gezien via Joox ofzo.

Als je dit leest zit MonoBrow in de trein naar Berlijn. Met z'n cheap ass reisgenoot. Die had geen zin om iets meer aan vliegen uit te geven. Terwijl hij toch echt een dikke opdracht voor Karl fucking Lagerfeld gedaan heeft. Het gevolg is dat we nu dus zes uur in een tweede klas coupé zitten. Met lauwe blikken bier en borrelnoten. Haha. Supernice.

Anyway.

Als je een lange reis maakt is je mp3-speler je beste vriend. Tijd dan ook voor tunes van M.A.N.D.Y. Die boykes remixen als malle pietjes. Op hun label Get Physical is nu een hele strakke verzamelaar uitgekomen. Daar staat bijvoorbeeld deze stampert op:

Roxy Music - The Thrill Of It All (M.A.N.D.Y. remix)

Ok dan. Mis je nu al. Tot volgende week.

PS: Die updates blijven komen hoor. Misschien wel wat Berlijnse dingen. Supertoll.

Alles zit erin: mooie borsten, actie, heet water, naakte Japanse mannetjes, videogamegeluiden en grappige animaties.

Bij ons doen ze dit. Maar in Australië heb je Sarah en Pae (een setje ja). En die twee zijn gewoon kankergoed (sorry mam). Vooral als ze synchroon gaan... Op We Dance Hard vind je nog meer van die shuffelende huiskamerhakkers.

Ze hadden misschien wel de tofste track op de tweede verzamelaar van Kitsuné. En intussen is die Cazals buzz op het interweb sterker dan Maya de bij. Zeker nu ze je versgekochte jeans met zo'n hoge taille van je kont laten zakken van het springen op een cover van Spandau Ballet's Too Cut A Long Story Short. Hell yea. MonoBrow doet moeite en laat Martin en Daniel van Cazals een paar vragen beantwoorden. Hope you like very much yes?

Even though your version is excellent: why cover another song when you can obviously make great tracks yourselves?
M: 'I can't remember exactly how the idea came about but I can remember thinking right away how it could translate into being a Cazals song - one which we could almost make our own. I don't want to detract from Gary Kemp's genius but it doesn't feel like a cover to me anymore.'
D: 'Don't worry Gary likes it too!'

Hailing from the Kitsuné camp are you supposed to hate on Ed Banger?
M: 'Possibly, but I certainly don't - I think it's a fantastic label full of really talented artists at the top of their game. How could anyone help but respect them?'
D: 'I got in trouble the other day with Kitsune because I said something nice about Justice to them. It reminds me of the Sparks track ‘This town ain’t big enough for the both of us’, though Paris probably is.'

What is the thing Cazals members like to do best together, apart from making songs and performing?
M: 'Play pool.'
D: 'Yep, play pool.'

What is your favorite Rambo: First Blood scene?
M: 'I don't think I've seen the film. I remember the music for the Commodore 64 game...'
D: 'Probably supposed to say the bit were he stitches up his own arm as its macho and stuff but I love the end where he has a sissy fit and you can’t understand a word he says mmmbbmbmb he was just lying there…Adrien!....mmbbmmbmdmm sniffle, sniffle. Always has me in stitches.'

Ehrm, that was Rocky. Ok. What should we never have known about Cazals?
M: 'That we lived in East London. Those two words have an unfortunate amount of baggage with them.'

Is your music suited for sexy time situations?
M: 'Perhaps in the way that Phil Collin's music features in American Psycho or maybe if you're gay.'
D: 'I wouldn’t know, I think if I put on a Cazals track as I was just about to get lucky that would quite possibly be the most egocentric and disturbing thing I could possibly do. Hey, baby I’m just a poor innocent boy, you know'

What's the most frustrating thing about being Cazals?
M: 'Everything always going wrong, breaking down, falling through or being stolen... Closely followed by being billed as THE cazals.'
D: 'Being told that if we do just this one more thing it’ll all happen for us.'

Ploink! Nieuw clippie van M.I.A.. De track is 'n cover van het in Hindi gezongen Jimmy Jimmy Aaja door Parvati Khan, uit de Bollywood film Disco Dancer (1982, goed jaar!). Het gerucht gaat dat het een ode is aan een journalist die haar had uitgenodigd naar Libië te komen, waar hij bezig was met een stuk over genocide. Gezellig! En of het dan iets is geworden tussen die twee, dat weet MonoBrow dan weer niet.

M.I.A. - Jimmy

(Via B-Town Hit Parade en daar vind je gelijk de Diplo remix van Sunshowers met die SaltNPeppa beat haha.)

Mocht je bij het zien van deze sigarenkoker onbewust zin krijgen een track van de Gorrilaz op te zetten of een strippie van Tank Girl te lezen, dan is dat niet raarrr. Want het ontwerp op dat ding komt van Jamie Hewlett, striptekenaar en bedenker van die gekkigheid.

Maar ok. Ding is: dit is helemaal geen sigarenkoker! Nope jongens en meisjes, tis iets voor de vrouwelijke MonoBrowers. Iets waar ze kriebels in hun buik van krijgen.

Het design is geïnspireerd op de Londense club Kabaret's Prophecy, waar ze die toffe lichtprojectie-muren hebben. Jamie had daar al een keer wat artwork voor geleverd, dus dit is 'n logische vervolgklus. Uit de club in bed voor wat zoomazoom actie, zogezegd. Lachen toch. Hier zie je de rest van die vibrators.

Misschien komt het door dit klassieke cadeau dat MonoBrow voor z'n verjaardag kreeg. Wellicht heeft het dragen van skinny jeans ook effect op je muzikale voorkeur. Hoe dan ook, die obsessie met de Flying V en de combinatie peroxide en haarlak, is een feit.

WOOT! Die Transformer Nike's, in het echt! Zonder sokken! Monobrow spotte ze tijdens de lancering van die Nike Vintage schoen, gister in Concrete op de Spuistraat. Waar Delfos trouwens verrassend de soundtrack van de avond maakte. (Een sneakerlaunch zonder hip hop?! Haha.)

Kijk die best wel crappy foto's van een best wel leuke borrel

Beetje balen van het weer. Maar als het droog blijft vanavond moet je zeker naar Pluk De Nacht, 'n openluchtfilmfestival waar de projector pas gaat rollen als de zon gezakt is.

MonoBrow zit gelijk in die vakantiesentiment vibe: vroeger in Frankrijk, naast Claudine of Frederique of Charlotte of hoe heette ze ook alweer in het gras, terwijl op de muur van 'n honderdvijftig jaar oude boerderij Asterix en Obelix hun ding deden. Met af en toe een vleermuis die door het beeld vloog. En na afloop, als het helemaal donker was, stiekem zoenen jongen. Niet normaal.

Eh, ja. Vanavond dus. Dan kun je naar Eagle vs. Shark. Dat wordt vast lachen.

- Interview met regisseur -

- Trailer -

Een tijdje terug vertelde MonoBrow je toch dat de mensen van het geniale label Modular het blaadje M for Modular hadden uitgebracht? En dat dit alleen werd uitgedeeld op die feesten van ze waar je nooit bij bent omdat je, elke keer dat je genoeg gespaard hebt voor een vlucht naar Sydney of New York, dat geld uitgeeft aan overpriced Nikes? Nou, die mensen dus, die zijn zo vriendelijk geweest om een pdf-versie (haha Nalden!) van het tijdschrift te maken.

Downloaden is misschien niet zo tof als het in je knuisten gedrukt krijgen wanneer je met je import bier in één of andere Londense hipstertent hangt. Maar ja. Nu weet je wel waar iedereen over praat.

Pak het hier en lees bijvoorbeeld die interviewtje met Pedrootje Winter en So-Me (heus wel meer dan een Parra copycat mensen, niet haten!) van Ed Banger.

Oh boy.

Steven Seagal is de ultieme vader waar alle andere vaders zich aan zouden moeten spiegelen:

1.
- Hij hoeft je maar aan te kijken of je snapt wat hij bedoelt.

2.
- Hij leert je tijdens het worstelen op het vloerkleed in de woonkamer straatvecht tricks die je later van pas komen.

3.
- De eerste keer dat je met hem een biertje gaat drinken in de dorpskroeg leert hij je wat handige biljartgeintjes.

4.
- Als je met hem naar de slager gaat krijg je altijd een extra plakje grillworst.

Maar serieus. Hij kon wel écht vechten. Vroeger was hij de enige Westerling die Aikido-les gaf in Japan. (Kijk die handmoves aan het einde!)

Slayer rockt harder dan de nierstenen van Phil Collins. Die boys gaan diep. Vooral met hun teksten. Niks achterstevoren afspelen voor Satanische boodschappen. Gewoon op die play-knop drukken, boxen open gooien en gaan! Merci Mick.

Bijna vergeten. MonoBrow is jarig. Vanavond dus een drankie. Of twee. Als je ook zin hebt.