(Klik op beeld voor grotere weergave.)
DE KOMENDE EN GAANDE MAN #1PROLOOG
Boudewijn Bollmann is een
fijne fotograaf. En nu ook een columnist voor MonoBrow. Wat een leven.
----------------------------------------------------------------------------
Zo nu en dan voel ik de bittere noodzaak om ergens over te schrijven. Dat kan in een dagboek, maar deze blog leent zich veel beter voor mijn onderwerp:
straatfotografie.
Het woord
straat suggereert dat zulke foto’s per se op straat genomen moeten worden, maar in een (muf) kantoorgebouw, op de wc, in het park of pretpark telt ook.
Kortom: in alle openbare ruimtes. Of zoals de Engelsen het zeggen: in public. Aldaar spelen zich machtige taferelen af die – in al hun onnozelheid – een passende foto verdienen.
De Komende en Gaande Man is de titel van een serie blogs die ik de komende tijd ga schrijven. Natuurlijk met begeleidend beeldmateriaal in de vorm van foto’s. Samen doen ze een poging de schoonheid van de straatfotografie te ontrafelen.
Zodat jij als lezer zèlf aan de slag kan. Desnoods zonder fototoestel, want uiteindelijk draait het om de glimlach die de eindeloze stroom Ontelbaren
* je op het gelaat doet toveren.
Het is een eerlijke manier van kijken, die straatfotografie. Je komt ergens aan, maakt de foto en gaat weer weg. Snel, gestaag, geconcentreerd.
Daartussen: de beproeving in het gelaat zien en een ultiem gevoel van geluk op de koop toe. Een vreedzaam scherpschutter, dat ben je. En als het goed is jaag je de momenten zelf een beetje aan.
In de eerstvolgende aflevering van De Komende en Gaande Man: veelgebruikte trucjes in de straatfotografie (gebruik ze niet).
Boudewijn Bollmann (
*de Ontelbaren: mensen die onze steden bevolken. Van daklozen tot superblitse zakenlui.)
Posts
