Hij stond al twee jaar in de kast, maar deze kerst heb ik eindelijk Watchmen gelezen. Behoorlijk next level allemaal. En ook goed te doen als je net zoveel van beeldverhalen houdt als van platgereden kattenpuppylijkjes.

Het is een intelligent gebracht verhaal over een samenleving die niet alleen moreel maar ook letterlijk op springen staat. PLUS ER WORDT GOED IN GEKNOKT EN 187 ON THAT ASS enzo.

Door gezeur over de rechten tussen Fox en Warner Brothers is het nog even de vraag of je de verfilming al over een paar maanden kunt checken. Tot die tijd in ieder geval nieuw pokke lo-res beeld:



En hier nog een micrositje.

Ik kwam deze foto van een videogame arcade in Noord Korea tegen.

Stukje gaarheid voor de mensen. Nee, dan een paar honderd kilometer verderop in Japan. Daar snappen ze beter hoe dat brood en spelen-ding werkt.

In het land van de stijle kapseltjes worden arcades met electronisch entertainment nog steeds redelijk drukbezocht en maken ze actief onderdeel uit van de videogamecultuur. (Hoewel dat ook steeds minder wordt.)

Bij ons zijn de laatste kasten met computerspellen bijna overal vervangen door fruitmachines, bediend door eenzame bejaarden die hun AOW er in één avond doorjassen.

Kleine kans dat zij net zo lekker kunnnen reminiscen als ik: weet je nog, met een paar gulden op zak je vergapen aan de graphics van Space Harrier, locals uitdagen met een potje Daytona of MK1 en de dag afsluiten met een Big Mac en twee Cheese burgers de man?

Ja toch? Daarom dus dit werkje over de Japanse arcade scene:



Arcade Mania