Zike! MonoBrow is verhuisd.

Je wordt nu doorgezapt naar mijn nieuwe site. Zo niet, check
www.mymonobrow.nl
en update je bookmarks.

09 July, 2009

Magic: The Geek Gathering



Door de volgende woorden in te tikken verlies ik het kleine beetje street cred dat ik de afgelopen drie jaar heb opgebouwd. Maar fuck it.

Magic nnnnggghhhhgg. The mmmbbwwggffff. Gathering.
-----------------------------------------------

Still with me? Mooi.
MTG dus. Net zo jaren negentig als Kurt Cobain op een Citta Gilera. Toch is deze collectable cardgame nog steeds populair. Anders zou producent Wizards Of The Coast tot nu toe nooit 10.000(!) verschillende kaarten uitgebracht hebben. Ik snap dat wel:

Het spel
Magic spelen is als schaken met je Gandalf muts op. Het werkt alleen als je geen braakneigingen krijgt bij het zien van een draak, orc of vliegend tapijt. En wanneer je glimlacht als je terugdenkt aan The Never Ending Story, je beduimelde exemplaar van Lord Of The Rings (of elke willekeurige avonturenroman van Querido en Lemniscaat) of je verzameling Storm stripboeken.

Maar dan werkt het ook goed. Het spelprincipe zit namelijk fucking strak in elkaar. De basis is simpel en om ervaren spelers te blijven uitdagen komen er voortdurend nieuwe kaartseries met nieuwe regels uit. Omdat je alle kaarten door elkaar kunt gebruiken is geen enkel potje hetzelfde. Exta bonus: je verzameloksel wordt gekieteld als een gek.

/ziet bezoekersaantallen instorten


Nadeel is dat al die nieuwe kaarten met hun regels nogal overweldigend zijn. Gelukkig kun je altijd met een basisset beginnen.

Het artwork
Zo sick. Werkelijk alle fantasy clichés komen voorbij. Van Frank Frazetta- tot Rien Poortvliet-invloeden. Dat maakt dit kaartspel exta goed, in plaats van abstracte getallen of symbolen zie je met wat voor legertje je speelt en wordt je fantasie getriggered. NICE.

De scene
Hier wordt het tricky. Nerds zijn natuurlijk leuk en belangrijk voor de samenleving. Maar niet per se van dichtbij. Ik ken een ervaren speler die gestopt is met het meedoen aan toernooien omdat hij het zat was om tegen superfanatieke arelaxte gasten zonder zelfrelativering te spelen.

Maar ja, toernooi schmoernooi. Eerst maar eens beginnen:
Deze Amsterdammer verkoopt alles wat je nodig hebt.

Like, Totally



That's so rad, dude.