Zike! MonoBrow is verhuisd.

Je wordt nu doorgezapt naar mijn nieuwe site. Zo niet, check
www.mymonobrow.nl
en update je bookmarks.

09 July, 2009

Magic: The Geek Gathering



Door de volgende woorden in te tikken verlies ik het kleine beetje street cred dat ik de afgelopen drie jaar heb opgebouwd. Maar fuck it.

Magic nnnnggghhhhgg. The mmmbbwwggffff. Gathering.
-----------------------------------------------

Still with me? Mooi.
MTG dus. Net zo jaren negentig als Kurt Cobain op een Citta Gilera. Toch is deze collectable cardgame nog steeds populair. Anders zou producent Wizards Of The Coast tot nu toe nooit 10.000(!) verschillende kaarten uitgebracht hebben. Ik snap dat wel:

Het spel
Magic spelen is als schaken met je Gandalf muts op. Het werkt alleen als je geen braakneigingen krijgt bij het zien van een draak, orc of vliegend tapijt. En wanneer je glimlacht als je terugdenkt aan The Never Ending Story, je beduimelde exemplaar van Lord Of The Rings (of elke willekeurige avonturenroman van Querido en Lemniscaat) of je verzameling Storm stripboeken.

Maar dan werkt het ook goed. Het spelprincipe zit namelijk fucking strak in elkaar. De basis is simpel en om ervaren spelers te blijven uitdagen komen er voortdurend nieuwe kaartseries met nieuwe regels uit. Omdat je alle kaarten door elkaar kunt gebruiken is geen enkel potje hetzelfde. Exta bonus: je verzameloksel wordt gekieteld als een gek.

/ziet bezoekersaantallen instorten


Nadeel is dat al die nieuwe kaarten met hun regels nogal overweldigend zijn. Gelukkig kun je altijd met een basisset beginnen.

Het artwork
Zo sick. Werkelijk alle fantasy clichés komen voorbij. Van Frank Frazetta- tot Rien Poortvliet-invloeden. Dat maakt dit kaartspel exta goed, in plaats van abstracte getallen of symbolen zie je met wat voor legertje je speelt en wordt je fantasie getriggered. NICE.

De scene
Hier wordt het tricky. Nerds zijn natuurlijk leuk en belangrijk voor de samenleving. Maar niet per se van dichtbij. Ik ken een ervaren speler die gestopt is met het meedoen aan toernooien omdat hij het zat was om tegen superfanatieke arelaxte gasten zonder zelfrelativering te spelen.

Maar ja, toernooi schmoernooi. Eerst maar eens beginnen:
Deze Amsterdammer verkoopt alles wat je nodig hebt.

15 comments:

Rory said...

uuh

Unknown said...

No worries mr. Mono, je bent niet de enige die in de grijpgrage klauwen van deze hobby is terecht gekomen. Ook ik heb er me in de jaren 90 goed schuldig aan gemaakt, en het was ook eigenlijk best dope. Dikke bonus: laatst alles verkocht op Marktplaats voor wads of cash. Het is gewoon een diepte-investering joh!

MonoBrow said...

Haha. En nu heb je een profielfoto waarin je als dj poseert met shutter shades. Is het allemaal toch nog goed gekomen.

Maar serieus, ik heb geloof ik niet meer dan veertig potjes gespeeld, like ever. Want ik ken praktisch niemand die het speelt. Maar het is al genoeg om af en toe wat kaarten te kopen en van het 'artwork' te genieten.

bas said...

Dappere posting hoor! nerd cred in plaats van street cred. Wat kan jou het schelen.

Heb het nog steeds, maar al jaren niet meer gespeeld. Wat het voor mij verpestte was dat er steeds nieuwe regels bijkwamen. Oude series zijn per definitie slapper dan nieuwe. Kopen was geen optie meer, je moest wel om niet meteen van tafel gespeeld te worden en dat voelt als pushen.

Timo Demollin said...

Oh shit man, moest je dit nou doen?
Ik ben nu wel erg geneigd om al die mappen eens van de zolder te trekken, proberen te verkopen, daar weer een nieuw startersetje van halen...

Als iemand een goede plek weet naast marktplaats, holla!

Anonymous said...

Haha, hier ook nog een schuldige! Ik, als meisje, heb het ook vaak gespeeld, dat waren nog eens tijden... Heb nog een meter aan kaarten liggen op zolder, goed idee om ze eens te verkopen! Maar jij gaat je oude hobby nieuw leven inblazen of dat nog niet?

Anonymous said...

Mooie post, dit brengt zeker herinneringen terug aan de jaren 90 en damn wat een mooie plaatjes waren het. Zeker een inspiratie voor een aantal ille schetsen in mijn blackbook.

Boris said...

Ik ben niet verder gekomen dan een gratis starter set en twee pakjes kaarten. Comics waren meer mijn ding.

Daarnaast was het terror om te verkopen in de stripboekenwinkel waar ik werkte. Tien jengelende kids die tegelijk tig mappen wilde inkijken om van 15 verschillende kaarten de prijst te willen weten, die weer opgezocht moesten worden in Inquest om vervolgens zelf een goede schatting te moeten maken van de juiste prijs. En het er dan niet mee eens zijn he.

Jullie Magic kids komen nog steeds terug in mijn nachtmerries.

MonoBrow said...

Haha! I knew it. Heus wel dat er meer mensen zijn mét sociale skills die toevallig ook into Magic waren. Of er op z'n minst voor openstonden/staan.

Anyhoo. Het lijkt me op zich lachen om het weer wat serieuzer te gaan proberen. Maar ja...

James Worthy said...

hahaha ik heb die shit ook van mijn 14e tot 17e lopen spelen, nog nooit een potje gewonnen trouwens.

MonoBrow said...

For real James?! Haha. Dat had ik nou nooit achter je gezocht.

Mixil said...

jullie zijn allemaal nerds. om drie uur sla ik jullie op je neus in het fietsenhok, pak ik jullie kaarten af en steek ik ze ze in de fik met dezelfde aansteker waar ik al sigaretten mee rook. waar is mijn brommer?

Mixil said...

Heeft iemand eigenlijk zelf wel eens dit soort kaarten gemaakt? Met zoveel kaarten in omloop kan je niet snel iemand beschuldigen van een nepkaart maken, maar je hebt zo een supersonic deck bij elkaar gephotoshopt, toch?

MonoBrow said...

Wat bedoel je Michiel?

Mixil said...

Nou dat niet iedereen ALLE kaarten kan kennen, en dat je zelf misschien kaarten kan verzinnen die supercool zijn, die dan photoshopt en als kaartjes laat printen op dik karton... vervalsingen dus eigenlijk.

Hoeveel zou daar al van in omloop zijn?