De Komende En Gaande Man is een column van Boudewijn Bollmann over straatfotografie met zo veel mogelijk schaamteloze linkjes naar z'n eigen werk min mogelijk vaktermen. Maar waar mogelijk met humor en relativering.

------------------------------------------------------

In 2008 interviewde ik voor mijn afstudeerscriptie Peter Bas Mensink, hoofdredacteur van GUP Magazine. Dit is wat hij zei:



'Als mensen terugkomen uit New York hebben ze onderling allemaal dezelfde foto’s gemaakt; ze fotograferen wat zij zelf interessant vinden en denken te weinig na over wat anderen interessant zouden vinden.'

'Voor ons Nederlanders is New York natuurlijk een totaal andere wereld en daardoor ontstaat het gevaar dat we juist die zaken gaan fotograferen, waarvan we allemaal denken dat ze net dat beetje anders zijn. Uiteindelijk blijken ook deze alternatieve beelden vast te liggen, gebaseerd op conventies. Waardoor onderling toch weer een homogeen beeld ontstaat.'



Dat homogene beeld houdt me bezig. Als ik zelf aan het fotograferen ben, probeer ik het te vermijden. Niet makkelijk! Wel makkelijk: het afkraken van andermans straatfoto’s. Toch is dit cynisme noodzakelijk om m'n eigen werk origineel en scherp te houden.

En daarom nu: straatfotografie - hoe het liever niet moet.



Deze poster hangt in minstens tienduizend studentenhuizen gruwelijk lelijk te wezen. Ikea, bedankt:



We zien gele taxi's - met de nadruk op GEEL. En we zien het fenomeen dat sedert de komst van Photoshop ultravaak wordt toegepast. Eén kleur, de rest zwart-wit. Puur omdat het kan. Ik voel me een beetje misselijk worden. Hier nog twee van dit soort foto’s.


Voorbeeld twee: Urban Photography.



Wat is er zo urban dan? Foto’s van mededelingbordjes, leidingen en kraantjes, verlaten zetels, een trappenhuis. Elke keer weer dezelfde onderwerpen. De ene foto net wat schuiner dan de ander. De andere net wat meer scherptediepte dan de ene. Het internet staat er vol mee, het avontuur in de verlaten fabriekshal voorop.

Tot slot nog wat visuele trucjes. Van presets waarmee je digitale foto’s die blitse analoge look geeft (ga dan gewoon analoog fotograferen):



Tot Tiltshifting (fijne visuele truc, maar wat is nou precies de toegevoegde waarde? en HDR (twee foto’s met verschillende sluitertijden over elkaar heenleggen).



Goed, laten wij onze hoofden wat welverdiende afkoeling bieden. Peter Bas sluit af met wijze woorden:

"Je moet van te voren goed weten wat je wilt fotograferen. Als je niet weet naar welk beeld je op zoek bent, zul je het ook nooit vinden."

Ik word dus nog steeds misselijk als ik achterin een auto zit.

Maar Parenthood is één van de hoogtepunten uit de collectie van Videotheek Karin waar ik vroeger heel veel zakgeld uitgaf.