Ernesto schrijft kritische columns voor MonoBrow. Toch is Ernesto ook gewoon een mens. Lees maar.
-----------------------------------------------

Vreemd dat het toch alweer 9 jaar geleden is dat een aantal tjappies die de week ervoor nog eventjes snel alles wat haram is hebben geprobeerd -hey je leeft maar één keer- zich op een mooie nazomerse dag de Twin Towers binnen ploegden in twee vliegtuigen.

Je hoort straks natuurlijk weer allemaal verhalen op Pauw en Kneteman over waar prominenten als Heleen van Rooyen tot Sjekkie van De Bus zich bevonden op het moment dat ze het nieuws hoorden. Maar ik heb zelf ook een mooi verhaal.

En omdat ik me tegenwoordig in de incrowd schijn te bevinden lijkt het me niet meer dan passend om dat verhaal hier uit de doeken te doen.

---------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------

Het is 11 september, rond 3en dat dit straatschoffie in Maastricht zich met een drietal vrienden klaar maakt voor de verjaardag van een andere vriend. Zonder geld, maar met een bravoure die ondertussen tot onder het vriespunt is gedaald.

Sandrijn, BFF extraordinaire, vertelt ons dat zijn moeder hem smst dat er een ramp heeft plaatsgevonden in New York. Onaangedaan loop ik de Bart Smit binnen.

Kolonisten van Catan blijkt een groter spel dan van tevoren gedacht en past dus no way onder mijn wijde jas. Een ogenblik aarzelend raap ik al mijn moed bij elkaar, pak het spel en zet het op een rennen.

Op de winkelstraat, opengebroken voor een grote beurt, zetten een aantal wegwerkers de achtervolging in. Met een gemakje ren ik, toen 10 kilo lichter, ze er makkelijk uit. Straatje in, straatje uit, ik zet ze op grote afstand. Hijgend loop ik naar de Toneelacademie, alwaar de broodjes lekker zijn en de vrouwen smakelijk.

Ik word begroet door mijn vrienden met high fives en we lopen naar de kantine. Precies op het moment dat ik de televisie zie, met daarop een rokende toren in New York boort het tweede vliegtuig zich in de andere toren. Episch.

Heb jij een beter verhaal, of wil je even kwijt dat diefstal echt niet iets is om trots op te zijn, laat maar komen in de comments.