Noem me gerust een seksistische crapgast. Maar ondertussen geef ik je wel de Wallpaper To End All Wallpapers.

Blote billen rillen in het water.

DIE HITTE DEZE WEEK HAHA.

NIEUWE RUBRIEK!

Soms sla je wel eens een dag MonoBrow over. Geeft niks. Hoewel: zul je altijd zien dat je dan net de posting van dat ene bandje mist dat een half jaar later explodeert als de spanningen in je wijk.

En niet om tof te doen ofzo, maar I told you so:

Adam Kesher neemt de blogosphere over.

Daarom weer even die MiniMail in de rebound met die gasten.

Check tracks van hun eerste album
Heading For The Hills, Feeling Warm Inside
dat dit weekend is uitgekomen.

De toekomst is het gaafste wat er is. Kijk maar naar The Jetsons.

Ik moest aan die serie denken toen ik de Japanse foto's van een soort utopisch architectuurproject zag. Really sooo fat. Vooral omdat het nu totaal verwaarloosd en gaar is.

Sanjhih - Ufo huizen

Cheers, A3.

Sooo, dat was suur. Kwam miss MonoBrow opeens aanzetten met een Vans doos:



Half cab's! In zo'n original gangster kleur!



Ik als een blije moron poseren.



Oh wacht effe. Eh, waarom is het leer op de ene schoen glad terwijl het suede hoort te zijn? En waarom is het oranje van de linkerschoen anders dan de kleur op de rechterschoen?

Zucht. Terug naar die nieuwe Vans shop in de Runstraat. Twee weken wachten.

Lompe gasten, die Fransen. Maar wel funny dat die verontwaardigde mevrouw Houston nu zelf de verslaafde vrolijkerd is.

De eerste editie van Genesis legde die feestlat gelijk op niveautje Serge Bubka. Met meedogenloze muziek vanaf minuut 1, een volle bak en een nog vollere sfeer.

Dat is indrukwekkend, want op vrijdag- en zaterdagavond wordt de Paradiso normaal bevolkt door van die groepjes kleine Italianen die zich als bange Smurfen door het gebouw verplaatsen.

Tijdens Genesis niets van dit alles. Ontdek het zelf vanavond:

GASTENLIJST LIJST LIJST LIJST

2 x (+1)

GASTENLIJST LIJST LIJST LIJST

Mail me wat aardigs en ik doe m'n best voor je!

Ok. Doe ik nu gewoon even alsof je de afgelopen dagen niet non stop hebt staan hossen. Kan er namelijk ook niks aan doen dat Beesmunt Soundsystem een nieuwe mixtape heeft.

Dus negeer je kater van Garfield-achtige proporties en zwarte ontbijtkoek met een topping van stukjes glas op je schoenzolen. Een nieuwe Beesmunt Mixtape! Dat is gewoon goed nieuws. Want het betekent dat je nu maar één keer dat irritante en tering trage Zshare hoeft te doorlopen in ruil voor vet veel bangers. Ok doei.

Beginning Of The End - Beesmunt Soundsystem

Wat een week. Sinds zondagmiddag hangt de MonoBrow er wat slapjes bij. Sterker nog: deze pappi heeft sinds afgelopen weekend geen avonturen beleefd.

Of, zoals Patricia tegen Adam Curry zei: 'prima timing gast.'

Nu had ik gelukkig wel dit grappige spelletje.
En lukte het me om woensdagochtend even twee uurtjes naar buiten te gaan. Vrijmarkt op de Apollolaan was weer meesterlijk.

Stukje typografie en gouden guns voor de mensen:



En deze classic:

Jij nog wat gescoord?

Geen paniek. Je kleine neefje heeft geen adhd. Hij doet sinds kort aan Wushu, de wedstrijdvariant van Kung Fu.

Indrukwekkend. Maar kunnen die gasten ook dit:

Jaja, ik weet het. Je hebt al een tijd geen MiniMails gelezen op MonoBrow. Ik was er gewoon even klaar mee. Maar nu hoppa! en verder. Binnenkort spreek ik een regisseur, een ontwerper van sneakers en nu een dude die iets doet wat nog nooit op MonoBrow voorbij is gekomen...

---------------------------------

De kans is vrij groot dat je wel eens om een van z'n grappen gelachen hebt. Tijs is dan ook een scenarioschrijver die het vooral in de haha-hoek zoekt. Lees maar.

Wat gebeurt er met je haargrens wanneer je een negatieve recensie over je werk leest?
'Niet zo heel veel, mijn haargrens gaat vanzelf al gestaag naar achteren.'

Lach je vaak om je eigen grappen?
' Ik lach altijd het hardst om mijn eigen grappen, dan weet ik meteen dat ze misschien niet helemaal geschikt zijn. De laatste keer 'professioneel' was in een bespreking over de bioscoopbon. Ik vond een filmpje met heel veel afgezogen lichaamsvet en een hand die daar dan uitkomt erg grappig. De rest niet.'

Zou je het ook redden in het buitenland?
'Ik hoop het. Ik ga het binnenkort proberen, want ik heb een Tweede Wereldoorlog comedy liggen waar wel interesse voor is vanuit Duitsland.'

Hoe vaak stop je privégrappen in je scripts die alleen leuk zijn voor je vrienden?
'Nooit. Ik schrijf voor een groot publiek.'

Je bent een onwijs aardige vent. Maar zit er ook een donker script in je waar Bret Easton Ellis zelfs klamme handjes van zou krijgen?
'Dat betwijfel ik. Ik schrijf voornamelijk licht drama en komedie. De donkere dingen gaan me niet zo goed af en ik ben er niet zo in geïnteresseerd. Maar misschien komt dat nog.'

Je werkt thuis. Hoe lukt het je deadlines te halen en dus niet om de twee zinnen afgeleid te worden door zakken honingdrop en bizarre internet toestanden?
'Ik heb gelukkig een kantoortje achter de puzzelwinkel van mijn vader dus de afleiding komt voornamelijk van bejaarde buren die koffie komen drinken. Nu is het trouwens even op een dieptepunt want midden in hun verhuizing zijn mijn ouders in mijn kantoor komen wonen. De deadlines kunnen nu dus alleen gehaald worden met de deur op slot en de muziek keihard aan.'

Waar ben je nu mee bezig?
'Ik ben nog de laatste herschrijvingen aan het doen voor Spion van Oranje, een grote absurde spionagekomedie die in mei opgenomen gaat worden. Verder ben ik bezig met wat Shouf Shouf de serie scripts en ben ik wat nieuwe projecten aan het opzetten. Maar na de intensieve herschrijvingen van de Spion van Oranje ook vooral relaxen.'

Nou ja zeg. Ben ik uitgenodigd voor de lancering van dat R.A.P.-gebeuren (Alife x Patta x Rockwell) in de Bittersour, ZIT IK AL TWEE DAGEN ZIEK THUIS. En lekker lebberen kan ik ook vergeten want ik heb een koortslip.

Ik heb 'm, een dag voor de officiële release. Niet slecht.

Gaafste ontdekking tot nu toe: in het appartement van de hoofdfiguur waar je mee speelt staat een tv waarop je een show kunt checken featuring: Bas 'Never underestimate a good kick to the groin' Rutten!

Pop culture jongen, dat doet niemand beter dan Rockstar.

Jij weet dat die crappy toeristen fashion natuurlijk heel erg 2003 is.

Maar no way dat je wist dat 2008 het nieuwe 2003 is.

Shirt haal je op de Albert Cuyp.

Gaaf toch. En handig.

Haha. Dit is echt zo grappig voor je huisdier, buurman en kleine zusje.
Die gasten worden gek als je Franz & Shape's liedje opzet:

Franz & Shape - Psichedelica (Felix Cartal Remix)

Gewoon weer via Discodust.

Een blog is zo goed als z'n laatste posting.

Heb ik dan even geluk dat Mick 'tussenhaakjes' Johan zich heeft laten inweiden door MonoBrow.

Na een nacht vol tuinslangen, jeneverflessen en in de fik gestoken stropdassen heeft de man met de zwoele oogopslag bewezen dat hij er klaar voor is.

Vanaf nu regelmatig een volgelinkte alinea met gekkigheid.
Exclusief op MonoBrow. Mick. Take it away.

Wapeneigenaars zijn de meest gelukkige mensen, de poort naar de hel is gevonden, de most likely to be eerste vrouwelijke president van de States is uit op een derde wereld oorlog, en Stephen Hawkins zegt wegwezen!

Is er dan helemaal geen goed nieuws vandaag?
Jawel.

Mick 'Internet is zeker de moeite waard om voor op te staan' Johan

Are You the One van The Presets is een banger van de bovenste plank.

Eh, MonoBrow, dat is 'ie op zich al meer dan een jaar. Old!

Rustig.

ER IS NET EEN VERSE REMIX ONLINE GEGOOID DIE JE HELPT KONINGINNENACHT DOOR TE KOMEN!

Are You The One -The Presets (LifeLike remix)

(Via Discodust)

Er wordt nogal wat gehaat op Nike. En terecht. Maar dan komen ze opeens weer met die geweefde jongens. Zonder swoosh, hysterische kleuren of collabo-concept om van te kotsen.

Wat een gave gymp.

Je hebt 'm ook nog in het wit:

Lykke Li is heel goed voor je. Zeker in het voorjaar.
Mooie clip ook. Eens kijken of ik een MiniMail met haar kan fixen.

Ok. Fuck it. De stylist en art director van deze video zijn God.

Psychologiestuderende MonoBrowers weten al lang whatuppie: als je zoals MonoBrow een stoere werkende moeder hebt (hoi mam!) en je runt een blog, dan is het nogal duh dat je af en toe een posting live gooit over een stoere werkende vrouw.

Meet Nancy Spero. Zij is een kunstenares die altijd bezig is met gezellige onderwerpen als machtsmisbruik, de mannelijke dominatie en privileges van het Westen.

Haar werk vind ik niet altijd even tof. Maar deze posters met 'n hiërogliefenalfabet wel. Je kunt ze kopen in De Appel. Daar is tot 22 juni Spero Speaks, een expo van Nancy met interviews en haar teksten.

Ok. Deze posting kan wel wat compensatie gebruiken: