Sick! Style chief Joey Elgersma is het gelukt de hand van Obama te schudden. Dat heb je al gelezen op Swurdin. Maar ik kon het niet laten en vroeg Joey eh,: HOE DAN

Hoe voelde de binnenkant van z'n hand die je geschud hebt?
'Als de hand van Michael Jordan! Heilig. Goddamn wat was ik blij dat het gelukt was dat moment zeg. Ik had zweethanden gast! Niet meer normaal.'

Hoe ruikt hij uit z'n mond?
'Geen idee. Ik heb niet met hem gezoend.'

Wat vond hij van Joey Elgersma?
'Het is niet dat ik uren met hem gechilled heb. Hij was wel echt heel vriendelijk. Hij vroeg hoe lang ik was en of ik basketbalde. Ik stotterde een beetje en zei 6.4 sir & I used to be a center sir. Very nice to meet you sir. Waarop hij THANK YOU zei met een grote smile!'

Iedereen heeft het over de stijl van z'n vrouw. Maar wat vind je van Obama's look?
'Hier heb ik hele discussies over gehad op de terugreis. Hij draagt vrij simpele pakken. De meeste zijn van een traditioneel pakkenbedrijf genaamd Hart Schaffner Marx.'

Aha.
'Zo'n bedrijf dat al langer dan 100 jaar bestaat in Amerika. Beetje saai voor ons,
maar de swagger van een president mag natuurlijk niet te flashy zijn. Het staat hem wel alllemaal goed!'

Heb je tips voor de beste man?
'BLIJF LEVEN! WE HEBBEN JE NODIG!'

Stoere Boykes

Tijd voor de New York Shoppies Checklist.
Ik heb ze gerate voor je op twee eigenschappen:
merchandise en vibe

Supreme


M: Kut. Dit is echt een label dat het moet hebben van één of twee hele gave dingen per collectie. Dat zie je als je die shop binnenstapt: lelijke shirt prints, stomme overhemden, lame schoenen, wat een grap.

V: Kutter. Luister gasten: als je het stom vindt dat je merk een succes is en je daardoor hordes mensen binnenkrijgt die het niet snappen maar wel graag je overpriced spullen kopen, dan kun je twee dingen doen: vriendelijk blijven en dat geld vangen of stoppen en alleen nog maar shit voor je vrienden ontwerpen en ze dat tijdens Tupperware parties geven. Maar behandel je klanten niet als mongolen.

UNIQLO


M: Sahweeetah! Wat wil je allemaal hebben? Broekies met een mooie pasvorm? Strak afgewerkte wollen vesten? Kwalitatieve shirts en sokken? Japanse tech en strakheid?

V: Whatever. Het is een grote shop, dus word je behandeld als in elke andere grote shop.

Dave's Quality Meat


M: Redelijk. Volop Nike Air Blazer, rare Vans en SB. Alleen de shirtcollectie was wat mager. Wel weer goeie truien en jasjes van Reason enzo. Plus een hoop voor mij onbekende merken.

V: Relaxed. Gasten nemen de tijd voor je en je kunt gewoon alles proberen en passen. Wat best handig is als je in een kledingwinkel bent.

Clientele
Dit zit op de plek waar vroeger X-Large zat. Hier werd ik ook weer zo keihard genegeerd door een gast die tegen z'n collega alleen maar Son dit en I know people, son dat uitkraamde. Echt heel vermoeiend. Plus ze verkopen er hele lelijke exclusieve sneakers. Oh en Raekwon of Ghostface heeft er een testimonial op de muur gestift. Dat is wel lachen. Maar ik vond de vibe zo nasty dat ik geen foto van de gevel genomen heb.

Turntable Lab 04


M: Sahweeetah! Lekker uitgebreide collectie kunstboeken en -mags, shirts en cd's. Oh en skate dvd's.
V: Nice. blog url's uitwisselen, alles.

Mishka


De shop van Mishka had het hoogtepunt van MonoBrow Doet New York moeten worden. Beetje jammer dat ik na een lange tocht door een gaar deel van Brooklyn voor een half gesloten gevel stond. Er ging net een gast naar binnen die zei dat dit de loods en kantoor van het merk was en dat ze helemaal geen shop hebben.

D'oh!

Ook suf
Hij tipte me nog wel dat Boundless hun spullen verkocht. Die winkel zit ook in Brooklyn, maar daar ben ik uiteindelijk niet meer geweest. Net zoals de Alife Rivington Club. Oh en aNYthing ben ik ook vergeten.

Haat je me nu?

Crazy word ik van mensen die nu nog in de media roepen dat de eighties terug zijn. WAKE DE FUCK UP EN RUIK DE SANDWICH SPREAD, CHIEF. Die jaren tachtig bepalen alweer tien jaar het mode/muziek/film-beeld.

Bedrijven als American Apparel draaien erop, dj's draaien erop en eBay draait erop. En MonoBrow natuurlijk.

Want hey:
in een permanente staat van jeugdsentiment verkeren is een levensstijl.

Blij als een ventje was ik dan ook toen ik in New York het album Zo! & Tigallo love the 80's scoorde. Niet vanwege het sucky artwork of de styling.

Maar wel omdat het een projectje is van Little Brother's Phonte (hier nog meer van die gast) en de producer Zo!. Net als Nouvelle Vague coveren ze een aantal jaren tachtig hits. Alleen rappen ze er niet over maar zingen ze een lekker moppie.



De productie is tight: het is expres redelijk klef, met een soort Shanice - I Love Your Smile-vibe. (Da's 1990, maar fuck it.) En tegelijkertijd voel je die boom bap. I like.

Wacht ik load effe een liedje up:

Zo! & Tigallo - Take On Me

En als je een verzamelaar bent: er zijn maar 2500 exemplaren gedrukt. Gaaf toch? Scoor 'm hier.

Het is kut maar onvermijdelijk. Omdat we straks allemaal weer in broeken met flare lopen moet je er hier, nu, jetzt, maintenant op MonoBrow ook aan geloven: postings over die seventies era.

Skateboard Kings is een reportage uit '78 van het Britse programma The World About Us.

En wat dit verslag interessanter maakt dan bijvoorbeeld Dogtown & Z-boys, is dat het allemaal net even wat alledaagser in beeld is gebracht. Dus niet van die kleffe heldenverering zoals in de film van Stacy Peralta.

Nope. Hier zie je de beroemde skaters zoals ze zijn. Dus lijken ze soms op figuranten uit een Wes Anderson film. En zie je de meest ille interieurtjes, mode en straatbeelden.

Stylisten en antropologen zonder baan weten genoeg.

*

Zie je wel. Het gaat prima met je. Een week lang geen MonoBrow updates en je redt het als de Reddertjes.

Maar toch. Leuk is anders. Daarom de komende dagen NYC related postings:

* Straatdingen met stickers

* Japanse auto's

* Straatdingen met fietsjes

* Spongebob

* Straatdingen met merken

* Geen party pics

* Neckface

* Q-Tip (anti climax story)

* En ook stukkies die niks met de grote stad te maken hebben maar waar je wel om gaat lachen gniffelen.




* (klik op de foto en check die NBA logo-jas!)

Hij stond al een eeuwigheid gepland, die week New York. En komt nu eigenlijk heel goed uit. Dus de komende week niet of nauwelijks postings op MonoBrow aka de blog die breder gaat dan de onderrug van je moeder.

En geen zorgen: ik neem m'n Ixus 75 mee.


Checklist

- Mishka shop

- Nintendo World

- Nike Town

- Bronx Museum

- Vul jij 'm verder aan in de comments?

Klote Ewoks



Photo credit: Powerpig

We kunnen er lang en breed over ouwehoeren, maar dat je MonoBrow checkt betekent dat je bovengemiddeld geïnteresseerd bent in graphic design. Je vindt het leuk om tegen je boys te roepen dat je in de stad een tof postertje met mooie typografie bent tegengekomen.

En van die animaties van Hayzee's Press Start krijg je een harde usb stick.

Maarrr, geef nou maar toe: wanneer je in de bios (ruimte die mensen tegen betaling bezoeken omdat ze geen straffe internetverbinding hebben en zo via een groot doek kijken naar officiële versies van films) zit, HAAT je die pokke titels aan het begin. Mooigemaakte moeilijkdoenerij.

Dat duurt maar, de namen van gasten die een stukje tape op de set geplakt of een stoel voor de regisseur voorverwarmd hebben.

Je wil gewoon BLAM. Je wil gewoon actie. N.U.
Snap ik toch.

ART OF THE TITLE

Een paar weken geleden mailde Martijn me. Of ik z'n verse gympies wilde pluggen. Ik dacht het wel. Als m'n vader z'n groenten vroeger net zo lekker had gepresenteerd, lustte ik nu waarschijnlijk spruiten.

Maar eh, wie is die Martijn? Oh wacht, hij wil zelf iets zeggen:

"We hebben het afgelopen jaar flyers gemaakt voor de Battlejuice-feestjes, waar we steeds dingen met fruit en hiphop deden. Eind September hebben we de expo op dat feest gedaan en daar zijn die schoenen voor gemaakt.'

Aha
'Toen ik die hamburger Nike op je blog tegenkwam was dat wel een beetje een teleurstelling. Onder het motto snoep gezond, zijn we aan de slag gegaan.'

Heel goed
'We hebben uiteindelijk 21 uur doorgewerkt om deze twee schoenen echt van fruit en groente te maken. Ze staan nu uitgedroogd op m'n kamer. Natuurlijk is er wel gebruik gemaakt van Photoshop om de zaken een beetje dicht te stitchen en te clonen, maar dat is ook alles.'



Lekker hoor
'We hadden ook een pompoen van 5,5 kilo ingeslagen, die onaangeroerd is gebleven tijdens het project, en Defill kan beamen dat ik daar een killer soepje van kan maken.'

En verder dan?
'Ik heb eigenlijk weinig meer met sneakers sinds de neon hype. Draag zelf, sinds m'n zeegroenappelblauwe High Hair dunks versleten zijn, voornamelijk Adidas runners, of m'n Lowa wandelschoenen (klasse B). Ik heb nog nooit Nike schoenen met air gehad.'

Gooi het er maar gewoon uit, toe maar
'Ik ben opgegroeid in de expat-luchtbel Brussel. Ik ging van de lokale fanfare naar graffiti naar streetart naar illustraties, naar grafisch ontwerp naar fotografie en nu wil ik eigenlijk gaan borduren, en ooit richting advertising.'

Of zoals een friend ooit zei: fuck oogkleppen
'Het klinkt misschien ADHD'erig maar dat is het niet, ik heb me overal wel minimaal een jaar eenzijdig mee bezig gehouden. Defill (Paul) woont in huis bij mn ex. Die ex is gelijk ook de reden dat ik het afgelopen jaar geen eigen werk meer heb gemaakt en het liefst in de grijze massa zou willen verdwijnen om me op mijn verzamelingen te richten (Easyshoppers, 80's trainingsjasjes, vermiste kattenposters, bidprentjes) en HEIMAT kijken. Maar het lukt niet.

Of zoals MonoBrow ooit zei: fuck sitting down next to the suits
'Dat komt omdat Paul de koning van de peptalk is. Dus houden we op mijn studentenkamer van 16 m2 shootings voor albums die op Topnotch uitkomen, of van die fruitschoenendingen. Paul conceptualiseert, we werken samen uit, ik visualiseer, en mag in ruil het fruit houden.'

Wat een leven.

MonoBrow geeft

2 x 2

op de lijst weg.


Mail me voor vrijdag je Bangers-openingszin en ik doe m'n best voor je.

Deze winter verrast de Arnie Alberts/Naf Naf-look (probeer daar maar eens een link van te vinden) je als dat doorschijnende blousje van oma.

Ok, deze bodywarmers zijn niet zo mooi als de exemplaren die Reinout Oerlemans droeg in GTST. Maar wel net zo verantwoord.

Het vintage winkeltje Fruition (met de meest begerenswaardige, exclusieve items ever) vroeg customize coning Darren Romanelli om van oude stoffen met voornamelijk Coca Cola prints verse one-of-a-kind items te maken.

Hier nog meer beeld.

Deze animatie (door ene Jeff Hale) heb ik vaker gezien dan een foutmelding op een Windows pc. Wat een betoverende toestand, elke keer weer. En je kunt natuurlijk nooit te jong zijn om met die funk in de trunk in aanraking te komen. Bedank The Pointer Sisters daar maar voor.

Ik heb 'n mp3 gemaakt van het filmpje:

Pointer Sisters - Pinball Count

(Via dat crappy MegaUpload, sorry.)

Geboren 23-09-'31
Overleden 21-10-'08

Swurdin had z'n paspoort nodig om Legoland binnen te komen.

Door die posting en dat absuuuurde Gizmode-linkje kwamen m'n eigen tweetjes en drietjes-herinneringen boven en belandde ik op eBay. En daar, daar staat dus het ultieme ruimtespeelgoed te koop.

MonoBrow-fan, dit is Beta 1 Command Base, Beta 1 Command Base, dit is MonoBrow-fan.

Ik ga op zoek naar het fotografische bewijs, maar kolere wat heb ik veel uren doorgebracht met deze lego-set.

Dan doet dit Star Wars gebeuren dat ik vorig jaar scoorde me een stuk minder:


(Maar het ging me eigenlijk alleen om de poppetjes, ik heb die shit nooit gebouwd.)

Geen idee hoe hard deze meisje is. Toch noem ik Camille net zo gemakkelijk de vrouwelijke James Murphy.

Oh wacht, ze is behoorlijk big in het land waar ze Japan als Zsjapon uitspreken. Ik ben er zelf nog niet helemaal uit. Zingen kan ze wel, maar dat zei Henkjan Smits vanacht ook tegen me.

Anyway.

Ik lees net dat ze geremixed is door Henrik Schwarz. En ze heeft in 1943 op deze track van Etienne de Crécy meegezongen. HOLY CRAP WAT ZIET ZE ER IN DIE VIDEO HEET UIT.

De clip bij Money Note is net zo nice.

You like?

White Denim is onstopbaar als boners tijdens busritten. MonoBrow mailde met drummer Josh en kwam erachter dat ook up and coming gasten niet altijd zin hebben in ouwehoeren.

What are you most afraid of when you're on stage?
'The need to blow my nose and messing up.'

Isn't it difficult to keep your jeans white and clean during shows?
'If you’re actually wearing white denim, I would only hope that they’re dirty.'

MonoBrow is totally in a Wes Anderson phase. Would you say yes if he asked you to write a soundtrack?
'I’d say yes if we weren’t right in the middle of something.'

What do you think makes his work so great?
'We’re all pretty big fans of his movies, and I’m sure I could go on about this for a while. To keep it short I’d say that character development and setting/set design were two of the first things that stood out to me.'

Have you ever rode a skateboard? Your music is so perfectly suited for it, it's absurd.
'I rode one straight into the emergency room once when I was a kid.

What's the wisest thing a Wall Mart employee has ever told you? Have you tried to live by it?
'I’ve been watching you the whole time son. Yes I have.'

Do you believe in wisdom coming with age?
'Only when it’s a package deal that comes with experience.'

What would you advise MonoBrow visitors?
'Your environment is in between your ears.'

Hier nog een andere White Denim posting met twee clippies.

Zelf zien? White Denim Doet London Calling

Woah. Deze bril kwam ik tijdens het opruimen van de MonoBrow Cockpit tegen. Tis een genuine Alain Prost, modelletje Porsche.

Check dat helmpie:



Check die typografie:

Fuck moeilijke graphics.

Fuck moeiljke storylines.

Fuck moeilijke choreografie.

Fuck me.

Dijen Dijen Dijen Heupen Heupen Heupen Billen Billen Billen.

Mattel. Suppliers van alles wat je leven mooier maakt.

Morgen dus. Dan is er in de Winston het eerste optreden van FireStone (met natuurlijk Mick Johan) Aux Raus én de neefjes van Knuffel Ruud aka Adolf Butler.

Beter kom je met een paar zakken Duyvis.

MONOBROW HEEFT TWEE LOSSE PLEKKEN OP DE LIJST

Mail me je meest pijnlijke crowd surf anecdote en ik doe m'n best voor je.

Noem me naïef, maar ik kwam er net achter dat je favoriete kledingstuk fout is als je zwager in een Seat Leon.

Die Foute Actie van Max Havelaar drukte je vriendelijke buurtblogger weer even met z'n neus op de feiten. Maar een artikel in The Guardian maakte het nog concreter.

Spijkerbroeken worden op een sicke manier gemaakt:

"Just 2.5% of farm land worldwide is used to grow cotton, yet it accounts for 10% of all chemical pesticide use, and 22% of insecticide use."

Dit is ook lekker:

"Furthermore it consumes huge quantities of water – the Aral Sea in Uzbekistan has been all but drained due to the quantities of water needed to sustain the cotton industry there."

Ook lachen: scholen die zomaar gesloten worden zodat kinderen (vanaf zeven jaar) gedwongen het veld opmoeten.

Wil je hier iets aan doen? Dan heb je twee opties:

1: Je springt morgenochtend in je blote kont op de fiets. Dat is alleen niet echt hot en je stijgt met stip op de douchebag meter. Plus het doet onwijs zeer als je verkeerd terechtkomt.

2: Beter klik je hier voor een klein lijstje met redelijk verantwoorde (maar crappy) merken.

Gelukkig las ik op Alternative Consumer dat Nudie ook lekker bezig is:

Nudie donates a portion of their sales to Amnesty International and uses uncompromising eco-friendly manufacturing processes and organic cotton.

En zo hoort het.

X0X0.

Internet Hall of Fame.

Marketingmannetjes opgelet: Meme's zijn het nieuwe viral.

Nu we het deze week toch over Afro-Americans en gitaren hebben:

Hallo!

Ik was even vergeten hoe goed de stijl van Living Colour was.
Deze video's mogen er ook zijn:

Living Colour - Type

Living Colour - Glamour Boys

Deze video pwned op zoveel vlakken. Ik heb werkelijk geen idee waar ik moet beginnen.

Will Laren maakte deze tekening speciaal voor MonoBrow.

G.A.A.F.!

Thank you Will.

Zaterdag lag er weer een pakketje in de bus. Boudewijn Bollmann vond op een gare markt een lekker gaar cadeautje voor me. Dank je wel Boudewijn Bollmann!

Het is een educatieve cd-rom waarin Super Mario extra slim shined.



Jezus. Dit artwork is echt crap.



/boots up Snes.

Zwarte mensen die van blanke muziek houden? Raarrr.

Niet dus. Toch is dit de insteek van de documentaire Afro Punk. En eerlijk is eerlijk: een bodyslammende Somaliër tijdens een Slayer concert, dat zie je niet vaak.

Toch maar even ergens downloaden dus. dan kom ik er misschien achter waarom dit zo is.

(Via We hate Your Brand)

Mooi ontwerpen, dat kunnen ze wel in Brabant of hoe noem je dat gebied waar iedereen zo grappig praat. Feesten trouwens ook. Dat moet je zelf maar even voelen wanneer je vanavond naar een party van gallerie MU gaat.

Die gasten zijn al tien jaar heel lekker bezig met art en andere dingen die het leven mooier maken. Daarom dus een feest. Maar voordat je kneiterlam tegen een oprechte kunstliefhebber roept dat Rien Poortvliet je vader is, eerst kennis opdoen tijdens een symposium dat vanmiddag wordt georganiseerd:

MU -Symposium

Tijdens dit Engels gesproken symposium staan internet en kunst, bloggen en vloggen centraal.

Met types als Regine Debatty, de gasten achter Vvork, Alain Bieber, Jeroen Bosch, Michael Schaap en Domeniek Ruyters. Flinke namen.

Oh en dan en dan en dan mag je stuk op headliner Money Mark.

Money Mark ken je nog als toetsenist en schrijver voor de Beastie Boys. Z'n laatste project is de soundtrack voor de Beautiful Losers doc. Inderdaad. Heel mooi allemaal.

Genânte toestanden. Bij gebrek aan verse remixen of mixtapes van Delfos (oh nee, tis deze Delfos) post ik maar iets over z'n nieuwe rugzak.

Zoals je op de door Rogier gemailde foto ziet is het zo'n Raf Simons x Eastpak geval. Maar dan niet zo xxl als die dingen van vorig jaar.

Lachen is dat ze gemaakt zijn van tijdens arrestaties afgescheurd jasmateriaal van je favoriete buurtkutgastjes. Echt van die Armani Exchange crap. Context jongen....

Binnenkort een nieuwe mix van Delfos. Naar het schijnt een week exclusief te downen op MonoBrow. Which is like, this site.

Hallo. Wat een fraaie trailer van deze film van Lance Hammer, de man die niks te maken heeft met deze gast.

Een recencent noemt Ballast life affirming.

Ik heb nog nooit een film gezien die door een reviewer zo genoemd is en vervolgens toch suckte. Hier had een mooie afsluitende grap moeten komen ware het niet dat ik vanacht pas om kwart over twee thuis was omdat een tv-shoot uitliep. Zit even zonder m'n poep- en piesgrappenscherpte.

/prrrot.

(Via Slamxhype.)

Ze hossen op Valtifest, ze hossen met Kraak & Smaak. En straks hossen ze 'm hard in Bitterzoet.

Vanavond presenteren de jongens van The Fringe hun nieuwe clip tijdens een TMF Kweekvijver ding. Yours truly is uitgenodigd, dus geen paniek als je er niet bij bent. Gelukkig hebben we straks de foto's nog.

Voor meer blahblah en een liedje klik je op Swurdin, de site met meer straat dan een pleintje in Amsterdamse Poort.

Een artikel in de VPRO Gids van deze week over 50 jaar Nederpop. Morgen op Nederland 3 om half negen een quiz over dit onderwerp. Eens kijken hoeveel vragen over Aux Raus gaan:

/Soulwax docu? Welke Soulwax docu?

Justice in Paradiso was legendarisch. Dat is een optreden waar duizenden mensen over twintig jaar van zeggen dat ze erbij waren. Terwijl er toch echt maar 1500 stonden te hossen alsof het de laatste dag op aarde was. MonoBrow en vrienden waren erbij.

En daar kan dus geen Heineken Høken Hal tegenop. Maar goed.
Binnenkort in de Melkweg. (Tis alleen wel een dj-set....)

En dan daarna op 24 november de documentaire downloaden.

Ariën aka Intifada Soundsystem aka Haldos heeft de Antillen op de internationale dance map gezet. Door een toevallige ontmoeting met super duper Diplo. Die zei dat hij bezig was met van die snelle muziek uit Suriname, voor in z'n nieuwe Mad Decent podcast. Hij wist alleen niet dat hij eigenlijk Antiliaanse muziek bedoelde. Ariën gelukkig wel...

Hoe kwam Diplo bij jou terecht?
'Sander Kerkhof heeft op Lowlands een interview gedaan met Diplo en ik zat daarbij. Op gegeven moment vraagt Wes hoe dat nou precies zit met die 'snelle muziek uit Suriname'."

Hehe
'Dus ik zeg dat hij waarschijnlijk kaseko of kawina bedoelde en dat ik wel wat voor hem kon checken aangezien ik praktisch naast Ganzenhoef woon waar elke zaterdag een guy een kraampje heeft op de markt met alleen maar muziek uit Su.'

En toen en toen en toen?
'We spreken met elkaar af dat we MySpacen of PM's gaan sturen via Hollerboard. Echter, een paar weken later doet hij samen met MIA en Switch een mix bij Gilles Peterson en opent hij met deze track.'

Ok
'Op dat moment besef ik: fucking hell, hij bedoelde bubblin'! Dus ik hem MySpacen en hij van jaaa, ben dat keihard aan het Limewiren nu. Even later vraagt 'ie me of ik een drop voor de mix wil doen. Ik vroeg of DJ Moortje er ook in kan want hij is de uitvinder en godfather van het genre.'

Aha
'Effe ter vergelijking: Ik heb vorig jaar nog 1 x geprobeerd om een semi-bubblin'/kuduro/bmore achtig ding in de Flex te organiseren wat jammerlijk mislukte en de dude is over de 40 en still killing it in volle clubs door het hele land. Die man heeft niemand nodig, maar verdient zijn credits.'

Vond Diplo dat ook?
'Uiteindelijk is het me niet gelukt om de stem van DJ Moortje op tape te krijgen, maar ik heb hem genamechecked in mijn drop. Het minste wat ik kon doen. Laidback Luke heeft ook wat ingesproken.'

Wat vond Diplo van jouw muziek?
'Goed, hij vroeg me om ze naar 'm toe te sturen. Maakt me niet uit of hij er uiteindelijk wat mee gaat doen maar een fijner compliment kan ik me nu nauwelijks voorstellen.'



En de Mad Decent podcast?
'Geweldig. Hij heeft met frisse oren naar de muziek geluisterd, zonder enig vooroordeel en daarom krijg je dus ook erg platte dingen te horen. Maar het werkt. Het heeft humor en sfeer en is echt virtuoos in elkaar gezet. Plus mensen in Australië, Argentinië, Hawaii en Roemenië gaan nu tracks in mijn taal Papiamento horen. Hoe dope is dat! :-)'

En nu?
'Ben bezig met een nieuwe mixtape en nieuwe tracks (waaronder een spacedisco-remix van een albumtrack van Hit Me TV onder m'n andere naam Haldos). En de gigs druppelen binnen: 18 oktober weer een thuiswedstrijd in mn cluppie Vera in Groningen en de 25e in de WATT te Roffa.'

Elke keer vergeet ik weer hoe fan ik ban van het Rotterdamse Antistrot.

Drukke bazen. En ze hebben nu ook een onlineshopke:



Mocht je te lui zijn om te klikken, een MiniMail wordt geregeld.

Al Je Favoriete Superhelden, Gesimpsonized


Vooruit. En dan ook nog een paar classic quotes uit Springfield:

'It's just that I've only seen this movie twice before and I've seen you every night for the last eleven ye... aha. What I mean to say is... We'll snuggle tomorrow, sweetie. I promise.'

Kijk dan.

Een paar jaar geleden zat ik in een taxi en had ik het met de bestuurder over de toemalige Escape From Absolom toestanden op standplaats CS. Zijn collega's typeerde hij met de legendarische woorden:

'Kakkerlakken zijn het. Allemaal.'

En deze insecten toys zijn dan misschien geen kakkerlakken, ze zijn wel sick.
Ik kocht ze voor weinig bij Concrete in de Spuistraat.

Onze samenleving wordt een stuk aangenamer wanneer er meer ninja's zouden zijn. De logica van een shuriken is uiteindelijk een stuk duidelijker dan de enge praatjes van Rouwvoet en z'n vriendjes.

Geloof je me niet? Ninja's bestaan echt:


Niet. Te. Doen.

Sammy Bananas, daar was ik al fan fan.

Want weet je, leuk dat al die ouwe stijlen terugkomen, maar het wordt pas relevant voor deze tijd wanneer je iets DOET met die klassieke trackies. De boel wat oppitchen zodat het beukbaar is voor 2k8 clubkids? Daarmee red je het niet.

Sammy snapt dat. Hij pakt een retro geluidje en maakt het helemaal nu. Helemaal aan als aanbeien. Veel plezier dit weekend:

Sammy Bananas - Ladies

(Via het altijd scherpe RCRD Label)

Het feest met de meest frisse flyers sinds Marieke van de manege je voor haar zwempartijtje uitnodigde is terug.

/ironie aan

Tuurlijk is het kapotgesponsord

/ironie uit

en moet je ervoor naar Utrekt wat echt ingewikkeld is. Gelukkig is daar MonoBrow met een classic drempelwegnemer:

PLEKKEN OP DE LIJST
2 x (plus 1)

Mail me een Belgenmop and you're in.

(Beter ga je sowieso want iedereen is er.)

Je kunt stoppen op het hoogtepunt.

Op dit hoogtepunt bijvoorbeeld.

Of op dit hoogtepunt.

Dit was ook een mooi hoogtepunt.

Oh en dit hoogtepunt mag er ook zijn.

Kom op nou. Morgen ben je erbij.

Het Laatste Optreden Van Malkovich.

Haha. Goeie tijden! De champagneresten in de bokaal van de Amsterdam Ping Pong Masters zijn allang verdampt.

Maar omdat het filmpje van die legendarische middag nu pas opduikt ping pongen we gewoon opnieuw alsof het 1999 is. Volgende keer ben je erbij toch?