"Pap, mam, dit is m'n nieuwe vriend Bulkhead. Het is een Autobot en ik houd van hem. Het kan me niks schelen dat jullie dit niet goedkeuren omdat hij een andere culture achtergrond heeft. We hebben samen besloten dat ik een motorkapje ga dragen. En over een half jaar word ik bekeerd. Anders word ik niet door zijn ouders geaccepteerd."


Zo vet. Ik kwam de foto's van Kingkong21 op Flickr tegen en bleef maar klikken. Hij maakt onder andere kleine portretten van verschillende speelgoedseries. Zoals je weet ben ik daar ook niet vies van.

Zolang het maar toys zijn met een geschiedenis of gebaseerd zijn op een cartoon of film. Designer poppetjes met graffiti streepjes van over het paard getilde 'straatkunstenaars' can eat a big fat one.

Let's face it: dat hele 'mijn gear is zo fresh dat het label er zelfs nog aan zit' is echt over. Het was in de jaren tachtig al een fad, laat staan nu.

Het is een leeg statement omdat negentig procent van de gasten die hun spullen op deze manier dragen (dus met label of merksticker) duidelijk geen nieuwe shit aan heeft.

Als je de lifestyle niet kunt leven, doe dan ook niet net alsof.

Zoals je misschien weet ga ik erg goed op The xx. Heel erg goed. Sterker nog, ik vind het zo geweldig dat ik het album ga kopen.

Daar kan geen pielemanskrommende zin van een dagbladrecensent me van weerhouden:

"...Een zeer talentvol Londens kwartet dat spannende, elektriserende en zelfs originele muziek maakt."

The xx

This & That, zo heet de nieuwe AW09-collectie van Ontour.

Fucking nice, zo heet het wanneer ik een winterjas uit deze mooie kledinglijn weggeef. Moet je natuurlijk wel iets voor doen:

mail me een puberfoto van jezelf waarop je in een vet lelijke winterjas staat. De meest belachelijke wint!

Bij het horen van het woord quick strike krijg ik heel snel uitslag dus ik slaap lekker verder op 'exclusieve' gympies. En verder draag ik eigenlijk nauwelijks meer kleding met prints.

Maar een paar mooie subtiele swieters scoren, dat lijkt me wel wat. Plus lekker graaien voor weinig voelt altijd goed. Jij dan?

Jan van den Hemel en Andrew Hussie zijn gek op Final Cut Pro, Star Trek, Alf, Knight Rider en The Fresh Prince. Oh en paddestoelen in combinatie met grote hoeveelheden vodka. Dat vermoed ik tenminste. Gotta love die absurde scènes.

Toch mis ik het wel: op gezette tijden tv kijken naar een show waar je dan de volgende dag over napraatte met al je buddies. Ergens naar uitkijken. Entertainment delen. Het tegenovergestelde van de huidige situatie waarin iedereen er z'n individuele kijkpatroon op na houdt en alles download voor die instant bevrediging.

Tuurlijk heb je vrienden die dezelfde series binnenhalen, maar omdat je dit niet gelijktijdig doet weet je nooit wanneer je over een specifieke aflevering kunt ouwehoeren. Ze zouden zoiets als een realtime spoiler alert tijdens gesprekken moeten uitvinden die je

/kijkt naar kalender

Oh, is het Dwaal Af Donderdag. Oh.

INT. Kleedkamer - zondagavond - 23.00
We zien GRACE JONES in een goud fluwelen badjas. SNOOP DOGG zit op haar schoot en snikt zacht. Uit een paar kleine iPod boxjes komt muziek van Johhny Cash. Crewleden lopen af en aan.

GRACE JONES
(troostend)
"Still maar Calvin. Het ligt niet aan jou."

SNOOP DOGG
(snottert)
"Ik voel me gewoon zo'n bedrieger. Vandaag deed ik het weer, ik riep handjes in de lucht en deed die blow act."

GRACE JONES
"Dat is toch wat de mensen van je willen?"

SNOOP DOGG
"Geen idee! Ik doe het omdat het makkelijk is. Net zoals de band, die speelt ook op een manier waardoor alle nummers hetzelfde klinken. Maar het voelt zo slecht, ik voel me zo betekenisloos."

Een manager komt binnen en fluistert GRACE JONES in haar oor. GRACE JONES schudt haar hoofd licht en legt haar hand op de wang van SNOOP.

GRACE JONES
"Stil maar Calvin, het is goed zo."

SNOOP DOGG slaat de hand van GRACE JONES weg en haalt z'n neus op.

SNOOP DOGG
(kwaad)
"Het is helemaal niet goed! Ik heb net jouw show gezien en schaam me diep dat ik mezelf artiest noem en dat mijn naam met die van jou op één poster staat. Wat jij doet is zó echt, zó bijzonder en relevant. Ik heb nog nooit zo'n puur optreden gezien. De manier waarop je gebruik maakte van het podium, die lichtshow.... En je band! Die guys komen niet van deze planeet."

GRACE JONES schenkt zichzelf een glas rode wijn in en neemt een grote slok. SNOOP DOGG staat op en begint te ijsberen.

SNOOP DOGG
"Grace, ik doe dit gewoon voor het geld, al die sukkels die naar m'n shows komen zijn te dom om dit in te zien. Jij, jij staat op het podium omdat het je plek is, je voelt je er thuis, je hoort daar Grace. De band die jij met je publiek opbouwt, die is ongelooflijk. Fuck!"

SNOOP DOGG
(schreeuwt)
"Heeft niemand me dan door!? Ik ben een oplichter! Ik haat mezelf!"

SNOOP DOGG pakt de fles rode wijn en slaat 'm kapot op z'n hoofd. Op dat moment grijpt een bodyguard in.

MonoBrow pre Lowlands 2k9
----------------------------------------
Een weekend lang tussen mensen die status ontlenen aan een pols vol LL-bandjes: 'ik ga elk jaar naar een overpriced festival om daar passief muziek te consumeren en met m'n dreaddragende vrienden op voor andere bezoekers a-relaxte plekken op de grond te liggen en een wedstrijdje Wie-Heeft-De-Zwartste-Festivalplak-Op-Z'n-Voetzolen te doen, yea!'

Interessant leven moet je dan hebben.


MonoBrow post Lowlands 2k9
----------------------------------------

HOLY C.R.A.P.

- Sebas van Freshcotton die een ginger-wedstrijd doet.

- Grace Jones

- Pannekoeken van een kilo

- Groovetube gekken

- Grace Jones

- de Rancid slaapmuts van Vjeze fur in m'n tent

- Zwart Licht

- etc.

-----------------
Bedankt lieve mensen.

Oef, die shorts. Was alleen zeker weten niet in 1980, maar een paar jaar later.

Als ik een psycholoog/socioloog was zou ik onderzoek doen naar het effect dat een unisex voornaam op de drager heeft.

Ik ontdek dan waarschijnlijk dat het altijd lachen is wanneer je een telefonisch verkoper aan de lijn hebt: "Spreek ik met de heer/mevrouw Anne de Vries?."

En zou dan blijken dat jongens met een unisex naam zich vrouwelijker gedragen en meisjes juist mannelijker?

Dus. Nou.

---------------------------------------------
Het werk van Anne de Vries ken ik al een paar jaar, maar gek genoeg (wat ben je toch een gekke jongen) heb ik nog nooit een MiniMail met de beste man gedraaid of op een andere manier aandacht besteed aan zijn absurrrde output.
---------------------------------------------

Dom natuurlijk.

Anne maakt fotografisch werk dat jij gelijk voelt en een kunstcircuitveteraan prima kan 'plaatsen' en 'duiden.' Highbrow x lowbrow. De popcultuur druipt er dan ook van af. En vanaf 26 november kun je die oplikken in Foam.

Tot die tijd dit:

Anne de Vries - Werk

Lekker dan. Wordt ik gewoon net zo gemakkelijk geëxploiteerd voor de Lowlands Bingo. Iets met een goed lichaam ofzo. Ok, het is wel een foto van drie(?) jaar geleden, maar toch: m'n persoonlijke en fysieke integriteit wordt hier keihard aangetast.

In de Oxfam Novib tent vind je de spelregels.

Mijn neef uit Noorwegen zegt altijd:

'Een echte man is verslaafd aan rugzaken, een kleine jongetje aan harde drugs.'

Ik had het niet mooier kunnen zeggen. Wel met minder spelfouten. Anyhoo, ik ben blij dat ik in de eerste categorie val.

Dus je snapt hoe ik me voelde toen vanochtend de DHL dude voor de deur stond met deze onwaarschijnlijk mooie Nike SB Eugene backpack, modelletje Miss Pac-Man. (Je weet wel, van die classic arcade game uit 1981.) Not normal zoveel vakjes, toeters, bellen en misthoorns dit model heeft.



Ook kreeg ik een gewone Eugene-variant.



Plus ik heb gelijk wetenschappelijk bewezen dat deze rugzakken sexier dan blote mensen zijn. Want ik hoor niemand over de vieze plaatjes.

-------------------------------------------
-------------------------------------------

Tienduizenden lezers: 'Maar MonoBrow, hoe moet dat nu, je hebt toch maar één rug?'
MonoBrow: 'Dat klopt. Mijn rug is verdomd breed, maar niet breed genoeg voor twee rugzakken. Daarom geef ik de turquoise backpack weg.'
Tienduizenden lezers: 'Oooh!'

-------------------------------------------
-------------------------------------------

Mail me een anecdote over het raarste wat ooit op je rug gezeten heeft en ik doe m'n best voor je.

Shoes-Up, (dat Franstalige sneakermag waar ik het eerder deze week over had) en Converse maken je verzamelwoede mad kwaad.

Het feit dat ik als totale Converse Jack Purcell: whatever!-jongeman een paar minuten aan het pielen ben geweest met datzelfde product, is best een prestatie.

Die vouwdoos is dan ook een geinig idee en frisser dan een standaard sneakeradvertentie; Shoes-Up plaatst elk nummer een schoen van een ander merk, zodat je na een paar issues een aardige collectie hebt.

Kom maar door met die Jordan nummer III.

Zoals je ziet zit het met het artwork van Sandeman's Rough Guide To Lowlands 09 Mix wel snor. Het ontwerp van Jules 'CS3 Champ' david (check nieuw werk!) geeft zelfs Lil Vic rode koontjes dus ja.

De mix zèlf? Klik en je weet.

Voorpretvoorpretvoorpretvoorpretvoorpretvoorpret

Rough Guide To Lowlands 09 Mix

Voorpretvoorpretvoorpretvoorpretvoorpretvoorpret

Liever de echte deal? MonoBrow geeft 5 exemplaren weg.
Mail me jouw Lowlands Is Heus Niet Alleen Voor Jan Douwe Kroeske Fans En Hippies-anecdote en ik doe m'n best voor je.

Eén euro. Volgende keer een foto van de automaat erbij, ok?

(animatie door Sir.)

TipSpot zegt doeidoei beta en hallo iedereen!

En natuurlijk heel gaaf dat m'n friend Frank van Tipspot zo'n old school techniek gebruikt in het uitlegfilmpje, terwijl TipSpot high tech is als de handbagage van Erwin van der Zande tijdens een vlucht naar de CES.


Maak anders zelf even een profiel aan en ontdek hoe handig het is.

(Tenzij je onder uitgaan het maandelijkse wandelingetje naar je brievenbus voor het ophalen van de nieuwe Charisma verstaat. Dan hoef je niet te klikken.)

(Ken je de dienst al? Toch checken: er is de afgelopen tijd een truckload aan verbeteringen doorgevoerd.)

Geen idee hoe de kampbewakers van Lowlands hierop zullen reageren, miss MonoBrow gaat in ieder geval vrij goed op de zetpil-oorbellen van Ryan Chapman. Maak ook jouw schatje blij en bestel ze hier.

Voor MonoBrow maakte Boris Postma een paar foto's van de Aux Raus album launch die zo naast de Max Tailleur scheurkalender gehangen kunnen worden. Dus ja:

Aux Raus Doet Album Lanceren - Trouw

Holy c.r.a.p.! Die Nutella-op-stokbrood-smeerders zijn nog gekker op tijdschriften dan Nederlanders. De Franse markt is fuckin' booming.

Die indruk kreeg ik tenminste, want zelfs de meest gare Lotto en Gauloise verkoper heeft op z'n minst 80 auto- en motortune titels, blaadjes voor rpg gamers, strip magazines en lifestyle mags die je eerder bij Atheneum Nieuwscentrum verwacht.

Ik heb een paar exemplaren voor je geselecteerd:

1. Shoes-Up
------------------------


Mais oui
- Heel veel schoenen.
- De scene wordt redelijk breed gepresenteerd. Dus ook leuk voor niet veter fetisjisten.

Mais non
- Tone of voice niet zo credible als SneakerFreaker.
- Redactionele bladvulling zoals een spread over de Air Yeezy die echt lame is.
- Saaie advertorial-achtige artikelen


2. Geek le mag
------------------------


Mais oui
- een blad dat in één nummer over facebook, de Simpsons, Flight of the Conchords én Method Man schrijft!

Mais non
- Moeten ze dat wel goed doen. Inhoudelijk is het soms flinterdun. Ik mis autoriteit en verrassende inzichten.


3.Joy-Pad
------------------------


Mais oui
- samenwerking met Edge, zo'n beetje het enige relevante gamestijdschrift.
- 10 pagina's over een spel als Splatterhouse!

Mais non
- Verschrikkelijk vormgegeven.


4. Clark
------------------------


Mais oui
- Goeie mix van grote namen en gasten die je niet kent waarvan je na het lezen fan for life wordt.
- De covers!

Mais non
- Tijd voor een internationale editie?

Appelsap09 heb ik gemist. Maar ik zag en las dat het goed was.

Op dezelfde tip: deze week dat bbq-gevoel even doorpakken. De soundtrack heb ik alvast voor je

-----------------------------------------
Chillin' Illin' & Grillin' is een mixtape van de Moustache Men.
-----------------------------------------

Dat zijn aardige gasten. Misschien niet een relevante eigenschap voor dj's. Maar wel handig wanneer je zoals ik voor de verandering weer eens wat geld in de muziekindustrie stopt door een fysiek exemplaar van die mix te bestellen. En je vervolgens anderhalve maand niks hoort.

Uiteindelijk kreeg ik een vriendelijke excuusmail van de snorremannen: er ging iets mis (no shit Sherlock) met de bestelling.



Als goedmaker stuurden ze me niet alleen die Chillin' mix maar ook Hypercolor, een nieuwe soundtrack van de dj's en samenwerking tussen Adidas Skateboarding x Color magazine. Jeweetwel, Adidas, van die skatevideo waar ik zo cynisch over deed op Twitter.

All good!

Zondagavond is een prima avond om te knalpijpen. Dat hoef je Bastiaan en Luuk van Aux Raus niet te vertellen, zij zitten erop.

Vanavond presenteren ze hun nieuwe bij Top Notch uitgekomen album in de onwaarschijnlijke locatie van het Trouw gebouw.

Krijg je bij het horen van die naam dwangneigingen om in je exclusieve overhemd met je mixdrankje in je hand naar de vloer te staren, terwijl je lekker chill op minimal danst?

Eh, dan toch vooral langskomen vanaf 21.00 uur. You needs to be educated.

------------------------------
Ik heb twee plekken op de lijst voor je.
------------------------------

Mail me waarom jij zo lekker jezelf kunt zijn in moshpits, dan doe ik m'n best voor je.