Hoorde dat het vrijdagnacht lekker los ging op de verjaardag van Vieze Freddy. Ook mooi.

Classic! Nog meer leuks bij Benny. (Vooral dat Penfield jekkie.)

Morgen dus een ladies night in Studio 80. Hell yea! DAT BETEKENT DRIEHONDERD STUITERENDE TIETEN, BUMPENDE BILLEN, GLIMMENDE LIPPEN EN GEHEID RAMPESTAMPEN NA AFLOOP!

Oh.

/leest de flyer nog eens goed

Stitch is een initiatief dat volledig gerund wordt door vrouwen. Nu begrijp ik niet zo goed waarom je dit zou willen onderstrepen, want een goed feest organiseren heeft niks te maken met het feit of je een foef of jodokus in je underpants hebt zitten.

Hou 'm fris, dan blijf je fruitig zoals m'n neef uit Noorwegen het altijd zei.

De vrouwen van FNNNN en types als DJ 92 % waterstofperoxide staan achter de decks. Interessante line up me dunkt.

Voor de weggeef exclusief op MonoBrow:

Stitch - 1x plus 1 gastenlijst


Mail me voor zaterdagmiddag. Dan doe ik m'n best voor je.

Open Shop Amsterdam zit trouwens ook in de organisatie. Kende jij die club?

Maar het is wel cute als de hel.

Jonathan Woss komt wel vaker grappige dingen tegen als hij die crazy Japanners onder de loep neemt.

Maar Hard Gay is absoluut for the ultimate win.

(Mmmm. Een hoop sex vandaag. Als dat maar goed gaat.)

Zieke primeur voor K Space op de Nieuwezijds. Shintaro is een Japanse striptekenaar die in vergelijking met z'n Japanse vakgenoten de meestal voorspelbare mangameuk wat intelligenter benadert:

Extreme sex op een artistiek verantwoorde manier verbeeld? Count me in! Sowieso leuk om langs te gaan. Kago is zelf ook van de partij...

En ik heb uiteraard een MiniMail gefixed... Binnenkort dus op MonoBrow: alles over getekende genitalia of hoe spel je dat.

Hihi.


(rap 101: Bij een rapbattle draait het erom je tegenstander met scherpe teksten te overmeesteren. Als het even kan geïmproviseerd. Tip: kijk je muzikale vijand in de ogen als je dit doet.)

Palais de Tokyo toont nu Cellar Door, een vrij stevig klappende expositie van ene Loris Gréaud. Dat is een kunstenaar die ooit van het conservatorium in Parijs werd geschopt omdat hij een muziekstudio aan het opzetten was waarmee hij een einde aan muziek wilde maken. Fris!

En over de ruimte gesproken waar Nick & Simon klassieker na klassieker creëren: de verschillende onderdelen van z'n installatie in Palais De Tokyo worden door een engineer in 'n studio bediend. Live en shit. Supergood!

Miss MonoBrow op die Ixus 75 tip:





Er werd ook live gepaintballed door gasten in coole zwarte pakken:

MonoBrow vindt The Black Ghosts lekker met een rollende r. Lees maar.

En dit clippie bij hun nieuwste liedje is ook mooi. Goed character design vooral. Hoewel uiteindelijk 'n beetje saai. Maar hey, in Dragon Ball Z gebeurt ook nooit wat en daar kijken toch echt hordes jongetjes naar.

MonoBrow. De blog met argumenten waarmee je bij je vriendjes aan kunt komen.

Hier op MonoBrow lees je af en toe kleine interviews met goeie gasten (m/v). Daar probeer ik altijd wat van te maken.

Net zoals Jason Crombie van Wooo magazine.

Of Craig Bierko dus. Die gaat gewoon lekker in bad zitten en vuurt die vragen tijdens het inzepen af.

Ha. Dat was dus best een geslaagde zaterdagmiddag. We gingen natuurlijk naar de opening van Dexpo in Arnhem. Met twee artists in de auto, dus dat divagedrag was niet te doen.

Maar er is ook getoeterd naar vrachtwagenchauffeurs, er zijn gevallen paprika's opgeraapt, trotse ouders gesignaleerd en pastijtjes gegeten.

Rol die band:

FOTO'S DEXPO

Jongen: 'Hoor je dat, die ruis door de speakers? Irritant man!'

Meisje: 'Dat is een stukje tenenkaas dat tegen de naald geplakt zit.'

Die jongens hebben echt mooi werk geleverd. Dus kom vooral kijken....

Op de basisschool heb ik spreekbeurten gehouden over hamsters, speelgoed en skateboarden. Ik begon die laatste met deze clip uit Police Academy 4 waarin de Bones Brigade 'm ript als de naden van een H&M shirt.

Goeie stylist ook. Wat jij, Lee?

Tijdens het Vice-gebeuren kwam ik Bastiaan van AUX RAUS tegen. Of ik z'n nieuwe clip al gezien had.

De schattige schandknapen doen het in dit filmpje wat rustiger aan.
Denk huzarensalade in plaats van hossen.

In Wire spelen ze net zo makkelijk op de verjaardag van oma, in cultureel buurtcentrum 'De Balorige Batik'er.' En krijgen ze zelfs tante Erica aan het dansen. Pjagtig.

Aux Raus Myspaceje.

Mijn grootouders zijn allemaal redelijk oud geworden. M'n opa Jan door elke dag een grapefruit naar binnen te werken. Niet door dagelijks I Wanna Be Sedated van de Ramones te zingen.

Toch is dat precies wat de oudjes in Young@Heart, de nieuwe docu van Stephen Walker, doen. De bejaarden in deze film maken deel uit van de theatergroep Young At Heart. En hebben de afgelopen tijd op podia staan zingen als gekken. The Clash, Sonic Youth of Sex Pistols: de rimpelige rockers coveren supergroepen net zo gemakkelijk.

Ramones - I Wanna Be Sedated

Sonic Youth - Schizophrenia

Talking Heads - Road To Nowhere

In de New York Times nog wat extra intel...

Ok. Ik zit liever zélf in Parijs of New York. Maar als dat niet kan is er nog niks aan de hand. Ik ben namelijk connected als de nekband van een Wasteland-bezoeker.

Dus zorg ik ervoor dat V. op die Reebok-toestand het vuile werk opknapte.

En houdt grafisch ontwerpster Karen me op de hoogte van de gezellige dingen die in New York gebeuren.

Daar werkt ze namelijk voor 2x4. Een ontwerpbureau dat onwijs lekker bezig is. En ondertussen maakt ze gewoon foto's zodat jij er ook nog wat aan hebt:

Plee in New Museum

Posterontwerp door medestudent Jeff Ramsey op de Werkplaats Typografie.


Brasserie Seagram House

Moma, Color Chart


Moma, Design and the Elastic Mind

Wedden dat je een potje gaan haten op deze posting? Je vindt de graphics van Gangpol & Mit namelijk onwijs kiddy, en die muziek trek je al helemaal niet. Het klinkt net als de soundtrack van een jaren tachtig videogame.

En computerspellen, die zijn dom man.

Maar ja, wat verwacht je dan van 'n Frans duo dat voor de helft bestaat uit een grafisch ontwerper die muziek maakt. Blijkt ook nog eens dat ze afgelopen weekend in Rotterdam stonden en deze maand met hun eerste album komen. Tsss.

Moet je kijken hoe stom Gangpol & Mit is

(Via A3.)

Ach wat de hel. Als je dan toch refereert aan shit uit het verleden kun je het maar net zo goed doen zoals die nieuwe voorjaarscollectie van Alife.
Zij kennen hun klassiekers...

Dit is ook mooi:
Of deze:

Jeroen de Vries hoef je helemaal niks te vertellen.

IK HEB ZO'N ZIN IN DE NIEUWE DJVT.