Vanavond dus. Een viewing van het nieuwe seizoen New Kids On The Block. Veel flauwer worden sketches niet gemaakt. Maar ja, dat zeiden ze vroeger ook over Rembo & Rembo waar je fan van was. En je bent toch echt netjes opgedroogd met je baan, verkering en goede manieren. Dus ja.

Mocht je slecht gaan op de situaties en grappen, dan valt er nog genoeg te gna gna'en om de styling, locaties en het camerawerk van New Kids.

Vanaf vandaag te zien op Comedy Central

---------------------------------------------------
Ik geloof trouwens niet dat het de bedoeling is dat je langskomt, maar hey: dit is Amsterdam en zo doen we dat. Gewoon crashen die screening, in je trainingspak. Dan mag je vast naar binnen.

Gister is het animatiefestival Klik! begonnen.

Klik op je bovenlip! denk je nu misschien, want no way dat jij allemaal filmpjes gaat bekijken met schattige konijntjes die op gruwelijke maar oh zo grappige wijze aan hun einde komen. Want wat zouden ze anders laten zien tijdens een animatiefestival?

Bijna chief, bijna.

Ik heb me er namelijk even in verdiept en de volgende no brainers voor je op een rij gezet.

Chainsaw Maid (bekend van het interweb, nu op een groot doek!)

South Park: Bigger, Longer And Uncut - Swear-And-Sing-A-long (spreekt voor zich)

Dennis Nyback presents: The Naughty To Nasty Extravaganza (filmhistoricus toont z'n collectie obscure animatiefilmpjes uit de periode 1929-1970)

Het is dat Stuart Price niet ingaat op mijn MiniMail-verzoek. Anders had ik allang zijn naam en de woorden familie, van en da Vinci in één zin gebruikt.

Wanneer je namelijk onder andere het brein achter Zoot Woman, Les Rythmes Digitales en Jacques Lu Cont bent, meeschreef aan een album van Madonna (ook productie) en verantwoordelijk bent voor een truckload aan remixen en producties voor gastjes als The Killers, ja dan heb je een posting op MonoBrow verdiend.

-------------------------------------------------
-------------------------------------------------

Het nieuwe album Things Are What They Used To Be schijnt weer heel goed te zijn, which is like, top, aangezien ik de eerste twee cd's in een bepaalde saaie kleur gedraaid heb.

EN ALS JIJ TWIJFELT MOET JE VOORAL MEEDOEN MET DIT:

MonoBrow geeft 2x2 plekken op de lijst weg voor het Zoot Woman concert op 2 oktober in de Melkweg.

Mail me het zoetste wat je ooit met je schatje gedaan hebt en ik doe m'n best....

Zie je wat hier gebeurt? M'n smaak verandert langzaam: van hysterische monsterbloodgore pastellerigheid naar eh, iets minder hysterische toestanden. En het Deense WoodWood is waar het is. Insane, die truien, broeken en jassen.

WoodWood - F/W 09

Sick. The Very Best of Phil Collins komt optreden tijdens Picnic at Night 09.

The Very Best? Je weet wel, dat samenwerkingsding tussen Radioclit en Esau Mwamwaya (in de comments mag je zeggen dat je al een paar maanden goed gaat op die mixtape van ze).

Ook vrij netjes is dat ik 3x2 plekken op de lijst heb en binnenkort een The Very Best MiniMail aan je presenteer.

------------------------------
Mail me voor die gastenlijst! Op 24 september gaat het los.....

Hypochonders skippen deze posting. Hatsjoe!

Wetenschappers van de universiteit van Ottawa hebben voor een onderzoek over besmettelijke ziektes een drietal wiskundige modellen ontwikkeld die berekenen hoe de mensheid het zou doen in een typisch gevalletje zombieuitbarsting.

-----------------------
The models found that quarantine could work, but the end result would be either the eradication of all zombies or the eradication of all humans; if a cure for being a zombie were found, humans would coexist with zombies, but only in low numbers; but eradication, if properly coordinated, could wipe out the entire zombie population in a mere ten days.
-----------------------

Mocht je net als ik vaker hardop fantaseren over de mogelijkheid van dit soort ellende en heb je vrienden die je hierom een lauw crêpje vinden?

Dan moet je gewoon deze wetenschappelijke columnist quoten:

"its underlying purpose was to demonstrate the progression of a rapidly spreading, unfamiliar public health threat. In recent experience we’ve been confronted increasingly with such X factors, ranging from AIDS to terrorism to climate change. And time and again, we’ve been exposed as dangerously unprepared to deal with such paradigm-shattering threats."

Dus ga nog maar snel nog even wat zombiefilms van Romero ofzo checken. Beter kom je voorbereid.

Gaat dit dan de eerste keer worden sinds m'n Gazelle's van veertien jaar geleden dat ik een paar Adidas ga dragen?

Hell yes. Volgens mij ga ik namelijk heel lekker op dit resultaat van een samenwerking tussen 55DSL x Adidas Originals. Ok, dat enkellogo is jammer, maar daar valt m'n broekspijp overheen.

Kritische Lezer
"Maar je hebt toch alleen maar skinny's?"

Eh. Nu niet lullig gaan doen. Anders houd ik de twee paar die ik heb gekregen voor mezelf. Maatje 42 1/2 en 44 heb ik voor je.
---------------------------------------------------

Mail me een anecdote waarin je voeten een ongemakkelijke rol hebben en ik doe m'n best voor je! Zo ben ik!

(Oh en je komt in de stemming met deze vrij slicke animatie.)

Dick Passchier
"Ok Matt Furie, dus als ik het goed begrijp begon jij al op jonge leeftijd met het maken van illustraties waarvan je hoopte dat MonoBrow er kleffe kadetten van zou krijgen?"

Matt Furie
"Je hebt je huiswerk goed gedaan Dick."

Dick Passchier
"Dank je Matt."

Matt Furie
"Ik ben al erg lang fan van zijn blog. Dus ik weet precies wat zijn smaak is: monsters, vrolijke kleuren, gore, bloed en tv-karakters. Die ben ik gaan tekenen, met pen en kleurpotloden."

Dick Passchier
"En met succes! MonoBrow merkte je werk op en werd gelijk fan. Hij schijnt zelfs op Facebook, Twitter, Myspace en Linkedin fanclubs opgericht te hebben."

Matt Furie
"Klopt. Met al die fans en followers komt hij één keer per week naar mijn huis. Op de stoep gaat hij dan met de groep zelfgeschreven liedjes zingen, meestal gaat het over mij en mijn werk."

Dick Passchier
"Op de stoep?"

Matt Furie
"Ja, sinds de rechterlijke uitspraak mag MonoBrow niet dichter in mijn buurt komen dan twintig meter."


Matt Furie - Portfolio

Homer krijgt hoofdpijn van al die beschouwelijke postings op MonoBrow, de laatste tijd. En ja, ik drink Nespresso. Als ik tenminste geld heb om die dure cups te kopen.

Jammer Kanye.

Net op het moment dat ik je muzikaal gezien begin te waarderen pull je deze actie. Waarom laat je je toch zo kennen? Je weet toch hoe het spel gespeeld wordt?

Door op een lompe manier (je was op de rode loper met een fles cognac aan je geautotunede toetje gesignaleerd) het dankwoord van een onbetekenend popzangeresje te onderbreken, en te verkondigen dat Beyoncé de award voor Best Female Video had moeten winnen, heb je nieuwe betekenis gegeven aan de gemoedstoestand genaamd SLECHT GAAN.

Helemaal omdat Beyoncé later op de avond alsnog een veel grotere onderscheiding (Video Of The Year) kreeg voor de clip bij het nummer Single Ladies. Dus wat is je punt?

Beyoncé maakte de avond voor Taylor Swift goed door haar op het podium te vragen tijdens Bé's eigen optreden. En zo maakt ze ook duidelijk wat ze van jouw actie vond, Kanye.

Dat jij waarde hecht aan de holle hysterie van de VMA's is al behoorlijk treurig. En hypocriet, want, je laat je wel lekker fêteren als het je uitkomt, of als je weet dat je prijzen gaat winnen.

------------------------------------------------

Tuurlijk is het belachelijk dat een liedje, bedoeld voor achtjarigen die zonder Zweedse kinderseries zijn opgegroeid de prijs voor beste video wint. Taylor noemt zichzelf coutryzangeres maar de enige country die zij kent is haar collectie My Little Pony's.

------------------------------------------------

Maar het zegt vooral iets over de smaak van jouw land. Waarom roep je vervolgens in je nepexcuus dat je alleen echte pop culture support. Eh, Kanye, je weet toch dat pop een afkorting van populair is? Kennelijk was Taylor dit jaar in een bepaalde categorie meer geliefd dan B. Dus, like, whatever.

Jammer joh!

Mocht je niet zijn uitgenodigd voor het social event van 2009 vanavond, no sweat. Dan ga je gewoon morgen naar de releaseparty van Ben G x Ontour in Streetlab_Projectspace.

Voordat je gaat miepen luister je eerst naar wat Remco en Benny te zeggen hebben:

"Ik weet het, het is in Amsterdam West en niet in het centrum maar het gaat leuk worden want er is gratis bier (en Southern Comfort!) en muziek van 100 % Vooraan wat natuurlijk een gouden combinatie is. Het begint vanaf een uur of 19.00 totdat het drank op is"

Hudson, NYC, 400 jaar. Je kent het verhaal. Wat je misschien niet wist is dat één van MonoBrow's favoriete knalpijpen verantwoordelijk is voor een expositie, ter gelegenheid van de relatie tussen je twee favoriete wereldsteden.

Pop Up Story
4 Days of
Contemporary Amsterdam Counter Culture
in Manhattan

Tijdens deze expo wordt er onder andere werk getoond van Mono fav's

Isabella Rozendaal
Wyne Veen
And Beyond
Rafael Rozendaal
Lew
Elza Jo
Miktor & Molf

Dus hang de Hugh Hefner uit en charter je Jetstream voor een retourtje New York City. En doe iedereen de groeten van me. Kee thanks.

Ernesto schrijft kritische columns voor MonoBrow. Toch is Ernesto ook gewoon een mens. Lees maar.
-----------------------------------------------

Vreemd dat het toch alweer 9 jaar geleden is dat een aantal tjappies die de week ervoor nog eventjes snel alles wat haram is hebben geprobeerd -hey je leeft maar één keer- zich op een mooie nazomerse dag de Twin Towers binnen ploegden in twee vliegtuigen.

Je hoort straks natuurlijk weer allemaal verhalen op Pauw en Kneteman over waar prominenten als Heleen van Rooyen tot Sjekkie van De Bus zich bevonden op het moment dat ze het nieuws hoorden. Maar ik heb zelf ook een mooi verhaal.

En omdat ik me tegenwoordig in de incrowd schijn te bevinden lijkt het me niet meer dan passend om dat verhaal hier uit de doeken te doen.

---------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------

Het is 11 september, rond 3en dat dit straatschoffie in Maastricht zich met een drietal vrienden klaar maakt voor de verjaardag van een andere vriend. Zonder geld, maar met een bravoure die ondertussen tot onder het vriespunt is gedaald.

Sandrijn, BFF extraordinaire, vertelt ons dat zijn moeder hem smst dat er een ramp heeft plaatsgevonden in New York. Onaangedaan loop ik de Bart Smit binnen.

Kolonisten van Catan blijkt een groter spel dan van tevoren gedacht en past dus no way onder mijn wijde jas. Een ogenblik aarzelend raap ik al mijn moed bij elkaar, pak het spel en zet het op een rennen.

Op de winkelstraat, opengebroken voor een grote beurt, zetten een aantal wegwerkers de achtervolging in. Met een gemakje ren ik, toen 10 kilo lichter, ze er makkelijk uit. Straatje in, straatje uit, ik zet ze op grote afstand. Hijgend loop ik naar de Toneelacademie, alwaar de broodjes lekker zijn en de vrouwen smakelijk.

Ik word begroet door mijn vrienden met high fives en we lopen naar de kantine. Precies op het moment dat ik de televisie zie, met daarop een rokende toren in New York boort het tweede vliegtuig zich in de andere toren. Episch.

Heb jij een beter verhaal, of wil je even kwijt dat diefstal echt niet iets is om trots op te zijn, laat maar komen in de comments.

Amsterdam is toch echt anders dan de meeste Nederlandse steden.

In geen enkele stad bestaat de scene uit zoveel verschillende types met bijbehorende achtergronden.

Amsterdam is de stad waar hakgabbers tekenen bij een raplabel. De stad waar DJVT optreedt met harde gitaargasten. Hier sta je op feesten oksel in oksel te hossen met Rietveldjes, losgeslagen regisseurs en mobiele applicatieprogrammeurs.

En is de kans groot dat je tijdens openingen in een discussie belandt tussen een hoge pief van een culture instantie en een bouwer van skateparken.

Ik vraag me af hoe dat komt.

Misschien wel omdat Amsterdam een Pleuris Dure Plek tm is. Als je besluit om hier naartoe te komen om het te maken, dan moet je daar veel moeite voor doen. Heel veel moeite.

Maar als je er dan eenmaal zit ontdek je dat er een netwerk van mensen zoals jij is dat elkaar opzoekt. Om lolletjes te maken, samen te werken en natuurlijk om vrienden te worden. Je gaat connecten. En dat lukt alleen als je dat moeilijke gedoe en je oogkleppen van je vorige stad of dorp in de gracht gooit.

Want ook al ging je vroeger slecht in de buurt van gevoelige kunstenaars, moeilijke skaters of onaangepaste leadzangers van bandjes met een semi legendarische status, pas als je jezelf openstelt en je vooroordelen aan de stadsreiniging geeft (alleen op donderdagochtend voor zeven uur!) ga je het redden.

En kom je erachter dat Amsterdam uit z'n gare geveltjes barst van talentvolle, hardwerkende idioten die elkaar helpen en dat ook voor jou willen doen. No matter je muzieksmaak of je voorkeur voor beige broeken met een donkerbruin ruitje. Stop je talent en energie waar je mond is en het komt goed.

Welkom in Amsterdam.

Lekker gaan op Vedett is echt zo makkelijk. Gister nog, bij Gamelab in Pakhuis de Zwijger. (Daar moet je trouwens de volgende keer bij zijn als je geïnteresseerd bent in (video)game development.)

Vedett dus. Gewoon lekker wegtikken die jongens. De smaak is goed, logo is goed, flesje goed, coffeeshop goed goed: de grote vraag is of dit Belgische biermerk het nieuwe Jupiler wordt en ze hun branding game naar een hoger plan tillen (lees: wanneer gaan ze nu eindelijk de leuke feessies in Amsterdam sponsoren).

Een kleine viereneenhalve minuut totale kloppendheid. Met als nerdbonus een Neo Geo verschijning.

Insane: voor het eerst in twintig jaar nieuw Santa Cruz board artwork van één van de meest invloedrijke (skateboard graphics) ontwerpers.

Jim Phillips is god. Zijn illustraties hebben mijn smaak definitief gevormd. Fuck esthetiek, dit is waar het is.

(Via Lifelounge)

De eerste keer dat ik over de Jerky Boys las was in het derde nummer ofzo dat in Nederland verkrijgbaar was van The Source. In die tijd ('91? '92?) was dat zo'n beetje de enige bron (sorry) voor m'n maandelijkse portie geschreven hip hop-cultuur.

De Jerky Boys zijn twee New Yorkse comedians wier act bestond uit het bellen en voor de gek houden van nietsvermoedende Amerikanen met onzingesprekken. Hiervoor kropen ze in de huid van verschillende stereotypische karakters zoals een grofgebekte arbeider.

Eerlijk gezegd hebben die gasten de tand des tijds niet overleefd. Shit is behoorlijk corny en lang niet zo absurdistisch als Jack Spijkerman's telefoongesprekken.

Toch mag je jezelf geen rapfan noemen als je de Egyptian Magician prank call niet woord voor woord na kunt bouwen.

Jerky Boys - The Egyptian Magician

Het afgelopen weekend geen Budt, Valtifest of Plat du Jour maar dit:

A Days Darkness In A Lightbulb - Arti et Amicitae (Tot 4 oktober)


Lekker overzichtelijke expositie van onder andere MonoBrow bekende Peggy Franck. Maar pas op: het is behoorlijk abstract en conceptueel. Dus als je die I'm with stupid-blik al krijgt bij het zien van werk van een streetartist die grappige dingen met Spongebob doet: blijf in godsnaam thuis.
--------------------------

De Best Verzorgde Boeken - Bijzondere Collecties (Tot 20 september)



Hier had ik het al eerder over. Het is echt iets voor mensen die weten waar de afkorting BNO voor staat en wiens kontdons rechtomhoog gaat staan bij het zien van extreme spatiëring. Maar ook leuk als je wilt weten wat er zoal gemaakt wordt in een jaar. Lekker bladeren: alles.
--------------------------