Nog even, dan is zelfs je kleurenblinde oma die in een emmer Glorix gedoopte Pantone waaier-mode zat. Hoeveel felgekleurde kleding kan je als grootsteeds modeslachtoffer nog verdragen?

Maar tot die tijd hard genieten van deze mooie broekies van Durkl! Haha.

Subtiele details en een redelijk relaxte pasvorm, zo te zien. En je hoeft geen Dries van Noten te zijn om te snappen dat goed zittende pants zo'n beetje het moeilijkst zijn om te ontwerpen. Lekker bezig dus.

Die huispakbroeken komen trouwens ook als de clou van een Road Runner cartoon: snoeihard.

Hij had de meest belachelijke moves sinds die keer dat je vader tijdens z'n bruiloft je moeder ten dans vroeg.

De vraag is alleen of je pa net zo'n toffe bril had als MC Hammer.

Maar whatever. Geloof het of niet: de beste man komt terug. Helemaal met die Web 6.2 gekkigheid.

Volgens Wired is het interweb straks een nieuwe social network site rijker die gericht is op alles wat met dansen te maken heeft. Dancejam is de naam van de game en het zit nu nog in de bèta-fase. Wat je er allemaal kunt doen lees je hierrrrrrr.

Het is een kwestie van tijd totdat de aarde definitief onleefbaar wordt. Maar ja. Het alternatief is ook niet alles. In outer space word je namelijk helemaal crazygek.

John Carpenter's Dark Star

Genieten.

Je hebt misschien al over Andy Rementer gelezen op MonoBrow. Hell, als je Freshcotton dwangmatig klikt, ken je de prints van deze supervriendelijke grafisch ontwerper wel. En net als Karl Malone deliver ik ook altijd. Dus hupsakee: die MiniMail.

Have you ever drawn something to impress a girl? What was it and did it work?
'Nothing specifically. Though in general, most artists are working to impress other people. Of course I'm always yearning for the approval of my girlfriend. She hasn't left me yet, so yeah, I guess it worked.'

What do you think of artists who complain unceasingly about the traditional art world/scene and read Juxtapoz all day?
'I can complain a lot about traditional art, especially modern art. A lot of it is baloney and gets me very worked up. The key is to recognize what you don't like and try to improve upon it the best you can. And if you can't do that, well then I assume you spend a lot of time spreading your frustration and negativity on the internet.'

What's your current obsession?
'I'm really mad for storing my cheeses in Tupperware containers at the moment. Besides that, I'm also learning to play the banjo, experimenting with watercolors, and hanging around coffee shops doodling and listening to other peoples conversations.'

You've worked at Fabrica in Italy for two years. What happens when I mention the word pesto?
'My leg stars shaking if you mention pesto, though my entire body goes into convulsions if you mention prosciutto.'

Haha
'Anyhoo, Fabrica was a great experience for me. It was extraordinary to meet loads of talented people from around the world, and discover the common thread which unites all of us...the need to be liked and getting wasted.'

What kind of clothing is best suited for your designs?
'Sweater-vests, slacks, english shoes, and a pipe.'

What will never stop to amaze you?
'The fact that people keep waking up everyday and doing creative stuff. That keeps me going.'

Imagine that the government forbids artists to work. What would you do instead and could you be happy doing just that?
'I've thought about this before, and believe I could be quite content as the local sign painter in a small town. Ok, it is related to creativity but it's also a job and I'd be damn good at it.'

Any future projects that you could give my readers a sneak peak of?
'Nothing visual, sorry. Instead I can tell you that I will be in a group show here. (From November 10th - December 1st, 2007).

Nice
'Also my work will be featured in Area 2, published by Phaidon, coming out sometime next year. And I'm desperately working to put out something in the form of a printed book, comic, etc. very soon.'

Gewoon, een paar van die lachen tv-commercials voor videogames. Van vroeger. En als je klaar bent met kijken mag je me vertellen dat het niet eerlijk is dat het ventje van de advertentie hierboven de mooiste outfit allertijden aanheeft.

Pole Position
(Heeey! You look like a real jerk!)

Ms, Pac-Man

E.T.
(Mooi geproduceerd filmpje voor de slechtste game ooit.)

Zelda
(Now you're playing with power!)

Misschien niet zo gepast, maar ik kan er niks aan doen dat ik vuurwapens gaaf vind. 'n Merk als Rogue Status snapt dat ook en flirt er harder mee dan een single tijdens een avondje speeddaten. Wat dan weer een lastige oneliner is om te gebruiken als bruggetje naar

DE TOFSTE DINGEN MET GUNS ERIN:

1.
Guns Don't Kill
Docu van VPRO-pappie Wim Schepens over de obsessie die Amerikanen met wapens hebben.

2.
Delfs Blauwe Uzi
Van pop art gast Charles Krafft.

3.
Schietsport vereniging Qua Libra
Biertje erbij en doorladen die handel.

4.
John Woo
Hij maakt al jaren geen mooie dingen meer. Maar John Woo is wel de man die Met Twee Pistolen In Je Hand In Slow Motion Op Boeven Knallen Ziet Er Goed Uit Op Het Witte Doek, heeft geperfectioneerd.

5.
Call of Duty 4
Het blijft bizar dat het leuk is om poppetjes neer te knallen op een spelcomputer. Maar terrring, als het er zo realistisch en spectaculair uitziet zoals in deze game, dan is het echt té gers.

6.
Wapens van Lego
En allemaal echte stukkies.

Nou ja. Gelukkig is het groene Bic.

HALLO! DIT IS VOOR JOU ALS JE DIE RIPPETIERAPPERTS-MIX MAAR NIKS VINDT!

STRIP STEVE (BOYS NOIZE) LAAT JE ALSNOG HAKKEN OP VROLIJKE OUWE LIEDJES! DUS WORD MAAR WEER LEKKER VERLIEFD DIT WEEKEND!

CAPS LOCK IN COMBINATIE MET UITROEPTEKENS IS HET NIEUWE RUSTIG!

Strip Steve - Good Ol Dummies
(DP nr 40)

X

MONOBROWSKI

(Via Disque Primeur.)

Hoogtepunten van Takashi's Castle, een Japanse gameshow uit je favoriete tijdperk.

De host? Hoe kan het ook anders:

Takeshi 'Acne is niet het einde van de wereld' Kitano.

Hot damn wat zou ik graag die gast willen zijn. Beetje in die melancholieke vibe hangen, sigaretjes roken en af en toe iemand op absurde wijze voor z'n kop rammen. Om je er vervolgens kut over te voelen.

Hey maar toe, klik dan op play. Je weet dat je het wilt zien. Vooral dat stukje met die paardepakken.

En vergeet niet dat Kitano ook regisseert. Laat me weten wat je bijvoorbeeld van Dolls vindt.

Bonjourtje. Het is vrijdag dus ook jij hebt recht op peper tussen die bleke billen van je. En wel in de vorm van een lompe mix van Sammy Bananas.

Down 'm (duurt even) en lach je rot om al die classics van Positive K, Black Sheep, Nice and Smooth, Brand Nubian en noem maar op. Allemaal dingen die je toen draaide en meerapte terwijl je werkelijk geen idee had dat je de meest dubbelzinnige shit uitkraamde. Gelukkig hadden je ouders dat ook niet door.

Sammy Bananas - High Top Fades mix

(Via Fader)

In de stemming gekomen? Dan vanavond vooral even naar Million Dollar Kids in Meander. Want dat is een soort Multisexi Light, met Delfos en Cleo achter de één en twee.

Vandaag een nieuwe rubriek op MonoBrow. En omdat het me al een week niet lukt American Gangster te downloaden en ik op de boeventip ben, krijg je dit van me: Why We Bang is een docu die door amateurs is geproduceerd en het echte verhaal van het bendeleven in LA wil laten zien.

De film is gemaakt als reactie op andere documentaires over de toestanden in die crappy buurten waar bendes de dienst uitmaken. Volgens de dudes achter Why We Bang geven die geen goed beeld van wat er echt speelt, omdat ze door buitenstaanders gemaakt zijn.

(Eeh, er is ook zoiets als gedegen research, een belangrijk onderdeel van elke goede documentaire.)

Dus wat doen ze: ze maken een film die slecht ge-edit is, met 'n lompe gangsterrap soundtrack, en 'interviews' met (ex)bangers die bijna allemaal stoned of dronken zijn.

Er wordt eigenlijk maar één vraag gesteld: waarom doe je wat je doet? Het geniale en inzichtgevende antwoord dat de makers van deze film presenteren?

'Hey cuz, just because weet je, dat is gewoon de straat weet je, my niggaz staan voor me klaar weet je.'

Haha. De voice over is ook legendarisch. Met meer dooddoeners dan een handleiding voor een hamer.

Zucht. Bedankt voor de nieuwe inzichten. Uiteraard krijgt de white man ook nog even de schuld van alles. (Ja ik weet heus wel dat racisme een grote rol speelt, maar de voorbeelden in deze film gaan echt té ver.)

Nope. Weet je wat dit gewoon is: exploitation baby. De makers geven die thugs een podium waarop ze kunnen laten zien hoe stoer en hard ze zijn.

Dan is dit veel eerlijker: allemaal hele nasty clips van bendegasten die elkaar kapotmaken.

Oordeel zelf:

Why We Bang

Een tattoo van een vliegend hert. Dat lijkt me dus wel wat. En dat is in ieder geval een stuk eenvoudiger om voor elkaar te krijgen dan zelf met papier zo'n beest origamiën. Zoals de Japanner Taketori. Die dude heeft vroeger echt iets te vaak A Bug's Life gekeken. Niet normaal zo goed als zijn gevouwen critters eruit zien.

En mocht ik binnenkort de vrouw van m'n dromen tegenkomen, dan krijgt ze 'n zilveren variant. Ontdekte een tijdje terug namelijk origami kettinkies en shit:

Mestkevers zijn de nieuwe gouden naamkettingen. Ik zweer.

Deeltje twee van de MiniMail met Rafael Rozendaal. Enjoy. Deel 1: ici.


Hoe zou je de geur van je sneakers aan het eind van een lange dag waarin je computer minstens zes keer is vastgelopen, beschrijven?
'Ik draag thuis altijd sloffen! die ruiken heerlijk.'

Als ik zeg street art dan zeg jij...
'Street art is eigenlijk net als internet art, iets wat buiten instituten gebeurt, en vaak door jonge mensen. Ik zie niet veel street art die ik heel erg cool vind. Oude graffiti vind ik wel erg tof, Dondi, Lee, Keith Haring. Ik vond een tijdje Espo heel tof, nu niet meer, raar altijd hoe smaak kan veranderen...'

Ja
'Ik vind het idee van een naam kiezen en dan je hele leven die naam zo veel mogelijk verspreiden echt fantastisch.'

Ooit iets in opdracht gemaakt waar je totaal niet achter stond?
'Ja soms help ik mensen met techniek, wat dingen dtp-en. Dan zeg ik: ik help je met de software maar verder niks aan me vragen.'

Met welke projecten ben je nu bezig?
'Een gelatine-animatie, een popcorn-animatie, nieuwe tekeningen, en heel veel musea bekijken.'

Je moet het wel heel goed brengen wil je mij die stinky ass seventies leuk laten vinden. Toch is dat precies wat Malkovich flikt met hun nieuwe clip bij de track 043. Maar eh, de volgende keer misschien wat minder lsd nuttigen tijdens de opnames?

Bandlid Thomas wilde het volgende kwijt over het concept achter de video:

'Laten we het er maar op houden dat we de mooie normen en waarden van weleer weer aan de man proberen te brengen.'

En zo is het.

Wat ook zo is: MonoBrow gaat dus niet alleen hard op de nieuwste remix van Punks Jump Up of ouwe bangers van A Tribe Called Quest. Gitaren zijn gaaf man.

Fotoboeken. Gotta love 'em, ook al kijk je er maar één keer in en grijp je er daarna alleen naar wanneer je indruk wilt maken op die betweterige neef van je.

Geheid dat hij een keer niet die casual gebrachte feiten laat vallen tijdens het bladeren door Super #1 Robot.

Dat is namelijk een fraai werkje met info en foto's (d'oh!) over Japans robotspeelgoed tussen '72-'82. Lekker obscuur dus, maar dik in die ok-sfeer.

Oh en nu we toch bezig zijn, er is ook een netjes plaatjesboek uit met het artwork van studio Udon voor gamesontwikkelaar Capcom. Allemaal van die stoere poppetjes in wapperende Hans Klok-poses.

Ik kocht laatst twee mooie shirts van Rafael Rozendaal. Hij maakt niet alleen toffe prints voor kleding, maar ook (online) kunst met een blockbuster k. Ben er dan ook nogal van onder de indruk. Dus who you gonna call?

Hoor je bij een school of stroming die ik had moeten kennen? Ik ken namelijk niemand die doet wat jij doet.
'Ja, ik hoor bij een stroming: Neen, een internationale kunstbeweging met manifest etc. Ik ben enige Nederlandse lid dus je spreekt ; t uit op zn Engels. Het woord Neen is gemaakt door een bedrijf dat woorden bedenkt: Lexicon. Zij hebben woorden als Pentium, Powerbook en Blackberry bedacht.'

Sweet
'Neen.org, onze homepage, is nu ff down, maar je kunt kijken naar sites van de belangrijkste leden: Manetas, Andreas Angelidakis, Tosic, Angelo Plessas en Maiueda.'

Aha
'Neen is echt een raar iets, het is moeilijk te verwoorden maar ik weet precies wat 't is. check deze site, 1000 gedichten van Nikola Tosic.

Ik krijg soms een spontane aanval van melancholie bij het zien van je werk. Ben ik nu een aansteller?
'Ik ben altijd wel benieuwd hoe mensen mijn werk zien. Als ik het maak heeft het allemaal associaties en gedachten die misschien niet eens naar buiten komen. Bij het publiek ontstaan er weer nieuwe ideeën die ik nooit had kunnen bedenken. Ik geloof dat Duchamp dat heel erg belangrijk vond, het publiek maakt het werk af.'

Right
'Ik vind het in ieder geval belangrijk dat ik iets maak waarvan de uitkomst niet te voorspellen is. Het werk is dus niet echt een symbool of rebus, eerder een zelfstandig voorwerp dat mag doen wat 'ie wil.'

Word je 'n beetje serieus genomen door mensen die je beroemd kunnen maken?
'Het is heel gek en abstract, de publieke opinie. Je wilt geaccepteerd worden door een wereld die eigenlijk heel saai en oud is (kunstmarkt etc). Ik weet niet of je wel 's kunsttijdschriften leest?'

Niet echt
'Die zijn echt belachelijk. Toch wil je er graag in vermeld worden, al is 't alleen maar om meer te verkopen. Er zijn een paar mensen waar ik tegen op kijk die ik wel graag zou ontmoeten, Werner Herzog, Jeff Koons, David Lynch, Jim Jarmusch. Ik ben wel benieuwd wat zij van m'n werk vinden.'

MORGEN MEER!

Vergeet dat Het Is Maandag Dus Ik Ben Zuur-gedoe.

Tijd voor die HaHa!
Tijd voor SNOK!

Instant classic.

Of waar het internet voor gemaakt is:

de remix.

Zelfs de grootste, het straathoudende macho's pikken het dat hun vrienden modebewuster zijn dan hun blauwe eyeliner smerende vriendinnen.

Sneakers in clownkleuren, t-shirts met moeilijke typografie, sieraden en andere accesoires waar Boy George voor zou bedanken: shoppen voor je vriend is het nieuwe verplicht shoppen met je vriendin.

Er is maar één fashionding dat gevoelig ligt. De man bag aka he purse.

Ten eerste: wat moet je als jongen met zoveel ruimte? Je hebt toch alleen een portemonnee en een telefoon bij je?

Niet dus. Want wat ben je zonder je mp3-speler, Nintendo DS, allergiepuffers, tandenstokers, een roman, de laatste issue van Tokion, een paar handschoenen, kauwgom, markers en je Canon Ixus 75?

Right. Volgende probleem, waar stop je dat in? Want met een ambachtelijk leren geval met gesp word je een Duitse leraar. En een designding met ronde hoeken is weer té 'kijk mij eens bij een slecht presterend architectenbureau werken'.

Je kunt natuurlijk als ironisch statement met een Tip de Bruin zakje tegen je rug geplakt over straat gaan, maar die touwtjes snijen in je schouders. Nee, dan maar een gewone backpack. Alleen wel eentje zonder die Scheve Cap Ben Down Met Rap Weetje-uitstraling.

Ik zit zelf aan deze exemplaren te denken:

Eastpak x Raf Simmons
(Die witte dan, wel te groot maar toch.)

Nike SB


Rebirth
(Rond de driehonderd euro)

Misschien wist je het nog niet. Maar dit weekend doe je cultureel verantwoord en ga je naar de klote. Tegelijkertijd!

Tis namelijk die Museumn8.

Bij MonoBrow om de hoek wordt het in ieder geval gezellig. De verbouwing van Kriterion is eindelijk af en dit weekend wordt de boel voor het echie geopend.

Van Patta's own wiggedy Walid hoorde ik dat ze voor zaterdag de hulp hebben ingeschakeld van de mensen achter die shop. En dat is vragen om harde toestanden natuurlijk.

Wat dacht je van een éénmalige sneak movie, een filmbingo met als hoofdprijs een paar Nike ID Air Max in de kleuren van het nieuwe Kriterion, gamen op een bioscoopdoek en een afterparty met (sjawel daar zijn ze weer) Beesmunt Soundsystem, 100% Vooraan, Lil'Vic en The Stereotwinz. Oef.

Mocht je vanavond al trek hebben, dan kun je in die sympathieke bios terecht voor het meesterlijke Eagle vs Shark

David en Luigi zijn de twee jongens achter Beesmunt Soundsystem. Omdat we het hier niet over twee kernfysici hebben kun je een lange introductie met allemaal moeilijke links naar nog moeilijkere dingen wel vergeten. Wat je moet weten is dat het altijd feest is wanneer deze deze gasten in 't huis zijn.

Jullie zijn aan het exploderen als die nieuwe Rambo-trailer. Hoe krijg je dat voor elkaar?
'Dat vragen wij onzelf ook elke dag af. Misschien door ons prachtige Myspace profile plaatje met Beesmunt op d'r tits. Nee, ik denk dat we gewoon goed aanvoelen wat het publiek wil en we komen ook met nieuwe dingen. En natuurlijk genieten we d'r enorm van.'

In welke videogame ben je onverslaanbaar?
'David is onverslaanbaar in The incredible world of Wars in Australia en DOA beach volley ball. Luigi is onverslaanbaar in Lotto weekend millionairs en Lingo The game.'

Hoe moeilijk is het om een track te remixen? Wat staat er op het programma?
'Een track remixen, jah we hebben eigenlijk niet zoveel remixen gemaakt. De meest bekende is die van Rogerseventytwo: Paris chic. Die heeft ook de meeste tijd gekost. Maar het echte moeilijke aan produceren is natuurlijk je volledig eigen tracks maken. Daar zijn we eigenlijk pas net mee begonnen. Mamma Mamma en Souterrain Total zijn daar de eerste van. Op het progamma staat een remix van een oud disco nummer, bmore stijl. En andersom gaat er voor het eerst een remix van een track van ons gemaakt worden, door Rogerseventytwo. Daar zijn we wel benieuwd naar.'

Het valt niet mee om een feest vol te krijgen in Amsterdam. Lukt jullie dat wel? Hoe?
'Avonden waar wij draaien zijn meestal al gewoon dik vol. En we hebben ook altijd wel een dikke gastenlijst mee, dat helpt ook. Maar avonden als Woohaa! Huiskamerhits en We love zijn sowieso al dik bezocht. Van onze eigen feest in de Flexbar willen we een maandelijkse avond maken met ook veel buitenlandse dj's.'

Met welke plaat krijg je zelfs de grootste hater aan het dansen?
'De knaller van de afgelopen maand was Niggaz Fightin van Scottie B. Een dikke soort Tribal Baltimore beat waarbij echt iedereen gek gaat doen. Een andere is La bouche van LeLe, dikke Nederlandse Franse house van Parra en P. fabergé, daar gaat iedereen nog wel van horen.'

Wat is het meest bizarre verzoek dat je ooit kreeg als dj?
'Sja, Freefall van Jeckyll&hyde qua nummers. Maar we hebben ook een avond gehad dat er drie Franse gasten naar ons toe kwamen en vroegen of we na de party bij hun een stukje brie kwamen eten, dat was toch wel echt de bizarste.'

Als je dit soort ontwerpen maakt, moet je wel een goeie gast zijn. Daar ga je binnen een paar weken achterkomen. Want dan lees je op deze blogje een MiniMail met grafisch ontwerper Andy Rementer. Die je misschien nog kent van dat Freshcotton shirt van 'n jaar geleden.

Geniet ondertussen van de betere poep & pies-grappen die hij in z'n in z'n werk stopt. Doe ik dat ook, ok?

Dat 'ie goed was wist ik wel, maar nu is uit een onderzoek onder vierduizend Britten naar voren gekomen dat Matt Groening een genie is.

De bedenker van D'oh! en de rest van The Simpsons werd vaker genoemd en slimmer bevonden dan erkende smart asses zoals

Stephen 'voor mij geen drempel te hoog' Hawking

en

Grigory 'Ben je blij om me te zien of heb je 'n natte geodriehoek in je broek' Perelman.

Dat is goed nieuws. Want op MonoBrow gaat het hard met die verwijzingen naar Bart en z'n familie.

De Top 100.

Het hoort erbij, maar wanneer een relatie stukgaat is dat klote met de pet op. Dat je niet de enige bent die zoiets overkomt is natuurlijk geen nieuws.

Wel dat er nu een reizende expositie is van voorwerpen van ex-lovers. Inclusief de bijbehorende verhalen. Zo hangt er een bijl die gebruikt is door een vrouw om de meubels van haar voormalig lief in elkaar te hakken. Blam!

Het idee is dat bezoekers een voorwerp mee kunnen nemen, zodat de expositie zichzelf ververst. De tentoonstelling is in Berlijn te zien in een gebouw met geschiedenis. Maar komt binnenkort ook naar Belgrado en Stockholm.

Hier meer.

Ok. Bekentenis: ik weet niet zoveel van de graffiti scene hier in de stad. (Deze gast wel.) Behalve het kijken van een docu is m'n enige echte link dat ik wayback wel eens heb samengewerkt met dr Jay (is online niet zoveel over te vinden). Plus ik weet dat het niet slim is om een piece van die CBS boys te crossen. Haha.

Maar goed. Ik weet wel wat ik mooi vind.

DIE SHIT VAN CES53 BIJVOORBEELD! Bekijk z'n Flickr en kom vooral nog een keer langs op MonoBrow. Binnenkort namelijk een MiniMail met deze spray can supremo.

Nee, je bent niet getuige van het resultaat van een klaplongveroorzakende niesaanval tijdens het nuttigen van m'n dagelijkse portie vitamine c. Het is erger dan dat. Veel erger. Dit is namelijk wat er gebeurt wanneer je een kiwi een weekend achterlaat op kantoor. Dan grijpt zo'n behaarde nepvrucht z'n kans uit te groeien tot iets verschrikkelijks.

Pff. Morgen weer een gewone posting. Nu Ghost als Swayze.

Doe als Scooby Doo (even scrollen) en trek een laken over je kop, schrob je sneakers en kom morgen naar Bitterzoet. Woensdag is namelijk het nieuwe vrijdag. Dus maakt het niet uit dat Halloween een doordeweekse toestand is.

Die avond rockt OntFront je de pan uit. Ze geven nu al twee jaar van die frisse maskerfeesten, en daarom kreeg MonoBrow wat ruimte op de lijst.

3x(+1)

om precies te zijn.

Mail me naar dat adres onderaan de pagina en vertel me met wat voor masker jij naar OntFront wilt.

Gezellig.

M.I.A. kan wel inpakken. Choreografie, styling, acteurs, locaties: alles klopt gewoon. Maar het is vooral de passie tussen dat lekkere ding en de Indiaase David Hasselhof die maakt dat je blijft kijken. Serieus man, elke keer dat je denkt dat je het wel gezien hebt gebeurt er weer iets vetters.

Potverdikkie wat ben ik blij met deze jas van Starter. Dat merk bestaat al een tijdje niet meer. Maar eBay is je vriend en dat voor maar dertig euro inclusief verzendkosten.

Zijn er nog F-siders in de zaal? Mode! Mode! Mode!

Wat zeg je? Heb je geen zin vanavond? En wil je dit weekend eigenlijk liever rustig aan doen? Haha! Dat doe je maar als je de rollatorgerechtigde leeftijd bereikt hebt. En prostaat-tabletten de enige pillen zijn waar je nog hard op gaat.

Zaterdag jongen, dan staan we weer met z'n allen te springen alsof het goed voor ons is. In de Flexbar bij het eerste feest van mp3 blogboy Amstereo Galaxy. En eerlijk is eerlijk: met Beestmunt Soundsystem en The Walk & Roger 72 staat de dj-line up als het Wibauthuis in betere dagen.

Zin? Mail me naar dat g-ding onderaan de pagina, ik geef 2 x (+1) een gastenlijst weg.

Girls gaat verder waar DJ Jean ophoudt. Dit keer brengt hij je die liedjes van back in de dagen dat je gewoon van Boom Boom Boom ging omdat je het toen te druk had met lol maken in plaats van op je imago letten. Dus down die mix en gamalekkelos.

Girls - Twothousandrave

En kenners zeggen dan: goeie selectie, matige overgangen.

Ik zeg: whatever. Gast doet moeite!
Tracklist vind je hierrr.

Veel muziek deze week, I know.

Het is op zeker zeventien jaar geleden dat MonoBrow en Djeek samen op de fiets naar Assen tuften, om in dat troosteloze shitstadje Sex Packets te scoren. Als je denkt dat daarmee condooms ofzo bedoeld worden, dan ben je te jong om de release van Digital Underground's meesterlijke meesterwerk te hebben meegemaakt (met 2Pac, voordat 'ie op r&b-beats over z'n moeder ging whinen). Helemaal niet erg.

Want dan moet je jezelf nog steeds trakteren op Check The Technique van Brian Coleman. Hierin lees je hoe een stuk of dertig van die klassieke rap albums tot stand zijn gekomen. Straight uit de monden van die gasten zelf! Omdat de rappers die aan het woord komen zo'n beetje allemaal niet meer in de biz zitten, of geen verplichtingen meer met hun toenmalige labels hebben, kunnen ze heel openhartig zijn. En kom je dit soort coole shit te weten:

- Sex Packets is gemaakt onder invloed van XTC en paddo's!

- A Tribe Called Quest had een pro-gay nummer gemaakt, maar de platenmaatschappij vond het slecht voor hun imago!

- Parrish van EPMD liet een carrière als wide receiver lopen om te rappen!

- De beats van EPMD waren zo langzaam omdat Erick Sermon het anders niet kon inrappen met zijn lisp!

- Bushwick Bill van Geto Boys had oorspronkelijk de rol van danser!

Kijk nu eens tussen je dijen door naar de zitting van je stoel. Zie je een donkere vlek ontstaan? En voelt het een beetje warm? Heel goed. Dan moet je nu dat boek bestellen of je rent naar The American Book Center op het Spui. Maar dan eerst even een schone onderbroek aantrekken.

En vanavond niet vergeten: die Nike SB film première in Het Ketelhuis. Hoe laat? Geen idee.

De muziek van Jape is bique. En de clip bij Floating is ook al gers. Dus de volgende keer dat je door iemand wordt aangesproken op het feit dat je de hele dag barfmetal draait, zeg je gewoon dat alle popmuziek gezond voor je is en laat je deze clip zien.

Ik werd gemaild door David en Luigi van Beesmunt Soundsystem. Of ik niet effe twee nieuwe liedjes wilde posten:

Beesmunt Soundsystem - L'Enterprise

Beesmunt Soundsystem - Mamma Mamma

Mocht je de afgelopen maanden geen club van binnen gezien hebben omdat je het druk had met het record RTL 4 kijken verbreken: Beesmunt komt hard. Daarom volgende week een MiniMail met die mannen.

De monsieurs van Ontour hebben sinds afgelopen weekend een eigen shop. In Eindhoven, dat wel. Maar hey, daar is nu ook die Dutch Design Week aan het rollen, dus doe gek, sla dat hangjongeren op je plaatselijke pleintje gewoon een keer over, pak de trein, negeer die zachte g's en support Ontour.

Goed nieuws is dat je in die winkel onder andere stuff van het meesterlijke CTRL en Sixpack vindt.

Plus ze hebben extra ruimte voor exposities. Nu kun je er kijken naar het doorlopende project I Have Pop. Dat laat als eerste ding werk zien van Juse, een kunstenaar die je misschien kent van die betonnen Dunk's. GAAF MAN.

Nike kwam gisterochtend langs bij dit blogboerke om te praten over MonoBrow enzo. Ze zijn daar op dit moment bezig met onderzoek naar vrouwelijke sneakerheads. Het werd gefilmd door Lee en dat was gelijk tricky. Want ik was stiekem redelijk zenuwachtig.

Daardoor vergat ik spontaan Vans als merk te noemen dat het op dit moment aan het killen is. En kon ik echt niet op de naam High Snobiety komen, wist ik m'n eigen blog niet in één soepele zin te omschrijven en raakte ik de hele tijd verstrikt in bijzinnen. D'oh! Hey maar die shit was wel in het Engels.

Nou ja, kreeg toch die AM90 premium purple jongens en een shirt van Dave White in een mooi stalen doosie.

Jaja, over sneakers voor meisjes gesproken: ik werd getipt door Dirk van Concrete dat hij die over de top Nike Vandal High Supreme's met ponyvacht-look krijgt. T zijn van die quickstrikes, dus beter beslis je schnelllll. Oh en doe de beste man de groeten als je langsgaat.
EDIT: oeps: het is alleen voor meisjes met grote voeten. Aangezien het eigenlijk een herenmodel is. Sowwy my fwiend.

Echt hele mooi. En de grap is, militante Peta-pals van me, dat er geen echte wolven afgeschoten zijn bij de totstandkoming van deze installatie van 'n Chinese kunstenaar. Die je nu kunt gücken in het Duitse Guggenheim.

Eh, oh wacht. Dat was vorig jaar. Nou ja. Blijft vet. En die Cai heeft sowieso wel toffe dingen op z'n site, dus daar kun je je ook mee vermaken.

Of hier nog meer plaatjes van die wolven.

Afgelopen zaterdag kwam ik Robin van David Gilmour Girls tegen op een ADE-feestje. En realiseerde ik me dat het MiniMail interview met deze gasten nog steeds niet op MonoBrow gedropt was. Slechte timing, aangezien hun verygoodnice album Vultures alweer 'n tijdje uit is. Ga anders even naar hun Myspace, zet die speler aan en lees die praatjes hieronder.

MonoBrow wist niet wie David Gilmour was. Is het dan nog wel mogelijk om naar jullie muziek te luisteren?
'Ja hoor, ik denk dat het pas echt een probleem wordt als je niet weet wie Bruce Springsteen is.'

Het duurde heel lang voordat jullie eerste album af was. Waarom in godsnaam?
'Toen we begonnen hadden we allebei nog amper een synth aangeraakt of met audioprogramma's gewerkt. Dus het duurde allemaal een tijdje voordat we dat onder de knie hadden. Verder zijn we redelijk perfectionistisch.'

Goeie eigenschap
'Maar het heeft vooral zo lang geduurd omdat we 80% van de tijd discussiëren of Seedorf in Oranje moet, hoe waardevol pocket Aas/Koning is in no limit hold 'em en hoe belachelijk het creationisme is (For the record - de uitkomst van deze discussies zijn respectievelijk Ja, erg waardevol en compleet belachelijk).'

Hoe groot zijn jullie in Japan? En hoe klein in Nederland?
'Ik heb geen idee hoe groot we zijn in Japan. Als ik soms (ok, dagelijks) Google op David Gilmour Girls kom ik wel eens wat sites tegen met Japanse karakters en dan onze naam ertussen, maar ik heb dan uiteraard geen idee wat de context daarvan is. Voor hetzelfde geld wordt er door militante Japanse Pink Floyd fans een fatwa uitgeroepen over ons.'

Haha
'We hebben wel een keer in Barcelona een Japanner ontmoet die alleen maar "CLACKHOUSEWALMING PALTY IS MY FAVOLITE TLACK EVEL!' naar ons schreeuwde. Dus we hebben in ieder geval één iemand uit dat land die ons waardeert. In Nederland zijn dat er iets meer denk ik - Mijn vader en moeder vonden de plaat leuk, dus dat is in ieder geval al twee keer zoveel.'

In de rapscene zit iedereen zo te zeuren over haten. Wordt er ook gehaat in jullie scene?
'Ja volop. Ik heb er ook weinig problemen mee - je kunt iedereen wel aardig gaan vinden... Als onze labelbaas Headman zou rappen bijvoorbeeld is er geen DJ, clubeigenaar of label meer veilig ben ik bang. Verder zijn wij ook geen hippies en haten we er vrolijk op los, maar tot een bloghouse equivalent van de Roxanne Wars is het helaas nog niet gekomen.'

Wat moet je nooit vergeten mee te nemen naar een DGG optreden/set?
'Salmiakkikossu'

Is uitgaan zonder drugs of drank leuk?
'Om nog maar eens een keer extra te spugen op ons straight edge graf: Niet echt nee.'

Klopt het dat jullie eigenlijk een product van Jan Douwe Kroeske zijn? Die nu lachend binnenloopt als Wessel van Diepen met de Venga Boys?
'Nee joh, als dat zo was zouden we getekend hebben op Excelsior, lauwe Nederlandstalige knutselpop maken en Christelijk zijn.'

Je wilt niet weten hoe gaaf ik de Street Fighter games vind. Daarom ben ik ook zo blij met deze trailer. Niet alleen omdat het artwork helemaal kapot gaat, maar ook omdat het betekent dat er een nieuw deel aankomt. Daar moet je alleen nog wel een jaar op wachten. Op zich niet erg. Kan ik mooi weer nadenken over een nieuwe Street Fighter tattoo.

Ok. In '84 was er een dude van 26 die een tijdje thuis zat omdat hij moest bijkomen van motorongeluk. In dat jaar verscheen de Transformers cartoon voor het eerst op de buis. Hij raakte hooked als die irritante gasten op de Nieuwmarkt en kocht niet veel later z'n eerste bot bij Toys r Us.

Dat hield hij vier jaar vol. Inmiddels had 'ie 275(ZIEK!) Transformers. Maar tijd om er van te genieten had 'ie dan weer niet. Hij ging in '88 dood aan AIDS. Omdat 'ie besmet bloed kreeg toegediend tijdens de operatie na dat motorongeluk.

Anyhoo. Z'n vrouw besloot een tijdje terug de boel te verkopen. Geen slecht plan. De opbrengst? Een milfuckingjoen dollar.

Beter ben je zuinig op je speelgoed.

Geforceerde woordgrappen in de kop FTW!

Beter boek je een romantisch weekend London met je schatje. Dan kun je naar het Barbican voor die expositie Art & Sex. Waar de Guardian zich dan weer over afvraagt: 'gaat het in de kunst eigenlijk ooit ergens anders over?'

Maar goed. Ze hebben daar meer dan 300 vieze plaatjes van gasten als Rembrandt, Jeff Koons, Warhol en meer. Sommige zijn zelfs tweeduizend jaar oud. (Hey, natte en harde dingen zijn van alle tijden.)

Hier kun je zelf alvast op die kinky dingen klikken.

't Kan aan mij liggen, maar de nieuwe video van New Young Pony Club had net zo goed gedirect kunnen zijn door de dame die hier verantwoordelijk voor is. Vooral aan het eind met die letters.

En MonoBrow voelde zich dan wel genaaid toen dat album van NYPC uitkwam omdat er maar twee of drie nieuwe tracks op stonden (de rest was al zeker een jaar online beschikbaar), Modular blijft gewoon een briljant label met gerse acts.

Zelfs John Williams, zittend op een scheetkussen produceert betere sounds dan deze trompettende tante. Maar tis wel genieten geblazen. Oh.

Eindelijk snappen ze het in Frankrijk ook. En dan bedoel ik niet Edje Banger en Kitsuné. Nee, ze begrijpen in Parijs dat Amsterdam 'm ook vat. Voel je?

Drie woorden: Baguette Frappant.

In de Franse hoofdstad wordt elke twee maanden een feest gegeven door Pain O choKolat en Parra Soundsystem (ooit ontstaan uit een afterparty van één van Parra's exposities). En die fromage du chèvre-lovers schijnen het nogal te diggen. Terecht natuurlijk, want wat had je nou als Parra, Wix en Trago in het gebouw zijn? Precies.

Het is trouwens ook met Pilooski, die gast die al die ouwe hits in de remix gooit en je de afgelopen zomer heeft laten hossen op Beggin'.

Omdat je o.v. niet verder dan Rozendaal gaat en het wel erg lullig is om de BOB te zijn als je op en neer naar Parijs moet, komt Baguette Frapant voor één keertje naar Amsterdam.

MonoBrow geeft twee kaarten weg voor deze toestand op 20 oktober waar je geen tickets voor kunt kopen. (Tenzij je een ADE-passe partout hebt.) Kwestie van me mailen via dat gmail-ding onderaan de pagina.

Oh en als je wint, dan moet je deze dame maar een zoen geven. Zij heeft het gefixed.

Vandaag gewoon een paar frisse liedjes voor je dagelijkse dosis beuken. Moet ook gebeuren. En dat ik bij deze posting een plaatje van Corey Feldman en Corey Haim heb geplakt, slaat inderdaad nergens op.

James Braun - James Brown Is Dead

En dit is ook frisser dan de trouwfoto van je moeder:

Steed Lord ft. Krummi - Bucket Of Blood

Echt gaaf.

Nog meer Humobisten. Jaja, hoeveel genialiteit kun je op een blog verdragen?
(Hier pak je deeltje I van die MiniMail.)

Wat zijn de drie belangrijkste dingen in het leven voor echte Humobisten?
Rufus: '1. seks. 2. god. 3. alles wat via de zintuigen binnenkomt.'

Dragen jullie Nike's? Waarom wel/niet?
Gyz: 'Ja heb laast weer 2 paar gekocht. Heb zelfs een eigen ‘signature’ model, de Fret Click Nike, gaat helemaal te ver! Ooit hebben we nog een werk ‘everyone can Stop A Riot’ gemaakt voor in het Hard Pop boek in 2001, waarin we zegmaar ook beschreven wat de keerzijde van die Euro inhoud.'

Wat dan?
'Dat ik door kinderarbeid fatte patta's kan hebben. En dat is best triest. Maar goed ik wil niet bij Greenpeace en/of bij Milieudefensie werken. Wij willen met ons werk juist telkens laten zien dat de wereld juist zo koekieloekie in elkaar steekt. Je moet er je wel bewust van zijn, maar ik voel me niet geroepen om daar heel belerend over te zijn naar anderen.'

Nooit?
'In ons ‘oudere’ werk deden we dat wel vaker, denk ik. Toen wij als HuMobisten de release party hadden georganiseerd voor de Fret Click schoen, hadden wij het idee dat op een gegeven moment een stuk of zes (vuil geschminkte) kinderen, met een groot geluid en licht-spektakel de schoen kwamen binnen brengen. Dat vond Nike natuurlijk niet goed. Maar dat is wél jammer.'

Nogal
'Anderzijds is het ook van de zotten dat je vroeger echt ergens echt in uit moest blinken zoals Michael Jordan voordat je een ‘signature’ schoen kreeg. Met de Fret Click schoen laat de tijd zich zien in een heel ander hoekje, namelijk hou maar net zo lang vol - als bijvoorbeeld een stelletje belhamels van De Rebellenclub - en voor je het weet word je ook gesponsord. Dat zegt veel over onze tijd en over hoever de commercie is binnen gedrongen, in zgn. underground coolness. We genieten allemaal in schaamte. Ik denk dat dát onze prophecy is.'

Wat staat er de komende tijd op het programma?
Rufus: 'Het Programma? Weten wij het?!? Wij werken niet met een programma. Als je ons morgen belt over iets dat twee, drie maanden later plaats moet vinden, dan regelen we dat gewoon. Onze lange, lange, L.A.N.G.E. termijn planning zegt tot nu toe alleen: Sonic Spocht IV, The Movie. Een film, loosely based upon een geniale audiocollage die we eerder hebben gemaakt (die op zijn beurt weer over anarchitect Lebeus Woods, audiocollages, favoriet geluid en geluid in het algemeen ging).'

Ik word een beetje moe van die collabo's for the sake of samenwerken. Als twee mensen of merken samen een product maken, moet daar wel een goeie reden voor zijn. Of dat nu dezelfde state of mind is, of omdat de merken elkaar functioneel aanvullen: whatever.

Nu begint het er steeds meer op te lijken dat het gebeurt omdat het 'n slimme manier is van exposure genereren. Puur voor die doeks dus.

Hey, maar als die bazen van Alife dan besluiten om met die shoplegende Barneys een dingetje te gaan doen, dan kan het me opeens niet veel meer schelen. Want het gebeurt maar zelden dat MonoBrow gympen ziet waar geen Swoosh of Vans label op zit, die toch gewoon absuuuurd zijn. Wat jij?

Eindelijk. Gasten van de kunst en de grappen. Een zeldzame combinatie. Toch bewijzen Rufus Ketting en Gyz la Rivière met Humobisten dat dit mogelijk is. En ze hebben nog wat te vertellen ook. Heel veel zelfs.
(Sorry James, maar jouw MiniMail is niet meer de langste ever.)

Humobisten, dat klinkt als de titel van een legendarische Koot & Bie sketch...
Rufus: 'We hadden het tijdens onze oprichting wel vaker dan eens over het Simplisties Verbond, ja. En vooral de allereerste akties/programma’s waren natuurlijk legendarisch. Ook toen we ons HuMobisties ‘ha-ha-ha-ha’-logo maakten, streefden we naar een logo dat minstens zo goed was als hun mattenklopper. Daarnaast hebben Koos Koets, Memien Holboog of Oosteuropa-deskundige Klavan ook nog eens de beste TV-namen sinds Sesamstraat natuurlijk. Dat is altijd goed.'

Waar moeten we jullie van kennen?
Gyz: 'Onze bekendste werken zijn de ‘everyone can-series’, die een heel erg hoog D.I.Y. gehalte in zich hadden en waarmee we kunst op een heel democratische manier benaderden. Tegelijkertijd was het destijds één grote forecast over ons latere werk. En ‘Kunst Is Arrogant En Dat Willen We Graag Zo Houden’ een stickered statement op de ramen van Showroom MAMA, dat ging over de heersende inhoudelijke bemoeienis van de gemeentelijke politiek t.o.v. kunst. Tegelijkertijd was dat ook een landelijke tendens, wat zeg ik, een globale trend! Verder van allerlei grafische vormgeving, performances, T-shirts, filmpjes, ons weblog en ons early years boekje ‘Een Dure Grap’.'

Waar zijn jullie heel slecht in?
Rufus: 'We zijn heel erg goed in het intuïtief voorspellen van interessante maatschappelijke tendensen en het menselijke handelen/denken dat daar dan bijhoort. Tegelijkertijd is dat ook altijd onze zwakte. We houden nooit vast aan wat we weten, maar duiken altijd weer te snel in het volgende. In het volgende vraagstuk, in de volgende chaotische waarheid, de volgende ontrafelbare kluwen van menselijkheid, om dat weer lekker te ontrafelen.'

Aha
'Hierom doen en maken we altijd dingen die pas veel later helemaal worden ‘begrepen’ door opdrachtgevers, een publiek, de omgeving, het gedoe achter de zwarte gordijnen zeg maar. (Alhoewel er altijd wel een soort van intuïtief besef van waar het ongeveer over gaat is natuurlijk.) Het kwartje valt altijd pas later. Dat horen we ook vaak: ‘later begreep ik het beter’. Dan voel je je natuurlijk vaak gevleid in je rol van kunst-sjamaan of zoiets, maar het is ook stom van ons dat we niet even ergens blijven wachten en werk iets langer laten sudderen in het discours.'

Lachen jullie vaak om maar niet te hoeven huilen?
Gyz: 'Deze is persoonlijk van aard. Ik huil sowieso niet veel, maar ben wel vaak neerslachtig. Ik heb geleerd me minder van de wereld aan te trekken. Ik trek tegenwoordig een ander shirt aan zeg maar. Happyness is een state of mind. En is more powerfull than the sword.

Zo is het
'Het kost tijd om daar achter te komen. Natuurlijk is humor een vlucht van de werkelijkheid. Maar dat betekent niet dat Humor niet serieus is of kan zijn. En daarnaast is er natuurlijk zoveel waar je om kan lachen in de wereld. Cynisme leidt alleen maar af van waar je je eigenlijk mee bezig moet houden, namelijk ‘optimistisch zijn!’. Echt leven is altijd beter dan destructief zijn. De romantiek van lijden is fucking bullshit, daarmee kom je de dag amper door. Dus kijk veel Chevy Chase, eet een bakje cruesli en neem jezelf niet al te serieus...'

Morgen meer wijze wijsheden van de Humobisten. Zeg het voort.

LEW is leuk. Ze maken gewoon mooie spullen voor op je lijf. En deze vrijdag kun je dat zelf in het echt zien in Tommyz Toko. Wordt vast gezellig.

Want de Boogie Down Baarsjes is nog steeds het nieuwe centrum. En daarna door in Club 8 met een feessie waar Flexican onder andere allemaal technische dingen met cd-spelers en draaitafels gaat doen waardoor je gaat dansen.

Oh, en dan natuurlijk snel op je fiets naar 11. Voor je jaarlijkse Erol Alkan op Rauw-live set. (Ook al barst het daar tegenwoordig van de filiaalmanagers van c1000 en mensen met blauwe overhemden.)

EDIT: Dat krijg je ervan als je vooruit werkt: Nalden was me met deze filmtip voor. En een grap maken over het aanblijven van Henk ten Cate, da's ook vragen om problemen. Anyhoo. 't Blijft een leuke trailer.

Films gebaseerd op musicals, dat zijn lastige dingen. Maar heuh, als de zieke geest van Tim Burton verantwoordelijk is en Johnny Depp een hoofdrol speelt, dan geef je het dat voordeel van de twijfel als Henk Ten Cate.

Het is het verhaal van een gast wiens leven op z'n kop wordt gezet door een andere dude en dan wraak neemt in de vorm van een nieuw persoon: een zieke kapper.

Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street - Trailer

Volgend jaar (eind januari) in de bios. Dat dan weer wel.

Geniaal. (Thanks Nalden.)

Begrijp er niks van. Welke deo ik ook smeer, spray of plamuur: na een paar keer dragen krijg ik altijd van die smerige gele vlekken in m'n witte shirts, ter hoogte van m'n oksels.

En geloof me: ik douche op zeker elke dag, poets m'n tanden en spreek vreemden met u aan. Ben dus echt niet één of andere dakloze stinkmongool. (Sorry mam.)

Best irritant, aangezien 2007 het definitieve doorbraakjaar van het witte shirt met print is/was.

Tips? Anyone? Please? En ja, ik heb die Ossegal gerockt, en uit pure wanhoop zelfs die okselbush geschoren. Of zoals Geoffrey zou zeggen: siiiiiiiick.

Laatst keek ik Do The Right Thing weer eens. Kippevel. Elke keer. Spike Lee is natuurlijk die best. Met een goeie neus voor classic soundtracks (of hij heeft 'n muziekmedewerker met smaak). Want dat album bij z'n Clockers is ook verygoodnice. Ken je deze banger nog? Met Chubb Rock, OC en Jeru op een beat van Dj Premier. Voor die melancholieke bui, dat dan weer wel.

Die fall/winter textielletjes van Phenomenon zouden LL circa '97 trots maken. Net zo hysterisch. Net zo slick, slick. Ha. Kijk High Snobiety voor de rest.

Sorry hoor. Maar ik ben een beetje van slag na het zien van deze foto van Sarah McSweeney. (Kan ook komen doordat ik al een week op m'n meisje wacht.)

Behalve dat ze gek is op alles wat in de zee zwemt, vindt ze het ook lachen om af en toe te poseren voor merken als Married to the MOB. Ze is dus een model. Maar wel een geinige. Want modellen die dit soort dingen roepen, daar moet MonoBrow om gniffelen:

Do you know and get along with other models?
'Yeah, I know a few models, but I’m not good friends with any though. To tell you the truth most models are super retarded and I can’t really relate to them. I don’t get anyone who wants to make modeling their complete life.'

Klik voor meer grappige uitspraken van dit hotte mevrouwtje op Worship Worthy.

Het optreden van Micachu tijdens Sonar in Barcelona maakte indruk op MonoBrow en friends. Het was zoet en stoer tegelijk. Een beetje zoals de zangeres zelf ook is.

Eh, ok. Sonar was echt eeuwen geleden, maar hey, soms vergeet je gewoon dingen. En probeer jij anders een site tight te runnen met al die booze die voorbijkomt: drank maakt meer blogs kapot dan je lief is.

You're confusing: you make the most dreamlike music. But you have a tough look about you. Like you fight a lot. With broken beerbottles.
'Thanks sir? Was that a question? I was an angry child, nothing dangerous.'

How does it feel as an artist to have your music described as mildly amusing and unchallenging?
'It makes me sound like a joke. A boring joke! My girl Ally did that review.'

I you could only say one thing about your ukelele what would it be?
'It's a guitar.'

Do you ever feel stupid after crying?
'Always. It makes me shiver.'

What keeps you going?
'Kinder eggs.'

What are you going to do after finishing these questions?
'Pay the internet cafe man and smoke a cigaret.'

What should people say more often to you?
'Stop smoking.'

Luister luister. Ik weet dat ik eerder zat te miepen over die straatmerken die alleen maar met slappe varianten op classic dingen uit onze jeugd komen. Maar holy crap met extra stroop: als je dan op de site van The Hundreds hangt en je ziet opeens die foto met dat rode shirt, dan moet je wel een hele zure en blinde Air Jordan-fan zijn wil je niet gelijk van je stoel op de grond vallen en spasten van genot. Je twee jeugdhelden! In één graphic! Petje op petje af hoor.

Waar haal ik dat!? Of is het gewoon The Hundreds fall/winter 07?