Ik mis de dikke Missy Elliot. Alles was toen dik beter. D'r muziek, d'r stijl (ok, die eerste colab met Adidas heeft wel een paar toffe items opgeleverd, maar verder) en haar interieur (Ferrari-bed!).

Nu is ze dun en doet ze duetjes met generieke grietjes. Onbegrijpelijk.

En precies op het moment dat ik shirts met prints die nog het meest lijken op een te lang doorgedragen onderbroek van Clown Bassie lijken, mailt Remco van Ontour me deze foto. Een teaser van de nieuwe F/W09-collectie dus.

GOED DAT JULLIE DIE KANT OP GAAN MENSEN VAN ONTOUR.

Ik draag dat wel hoor. Jij?

Eigenlijk keek ik altijd op tegen Bud Bundy. Hij had een grote mond tegen z'n ouders, maakte vieze grappen ten koste van z'n zus en rotzooide wat af met de ladies.

Dat hij aan het einde van heel veel afleveringen Married With Children vaak zelf de lul was, maakte Bud en mijzelf niet veel uit: there's always another episode to get even.

David Faustino is inmmiddels 35 en er achter dat het echte leven minder scheutig is als het op herkansingen aankomt. Zoals veel kindsterren kost het hem moeite z'n acteercarrière te blijven ontwikkelen.

Je moet je als Hollywood c-lister echt zorgen maken wanneer je vooral telefoontjes van reality celeb shows krijgt:

"They just offered me ‘Celebrity Rehab. ...The money is decent but I don’t want to go on TV and spill my guts."

Maar hey, jezelf o.d'en in een kledingkast kan altijd nog. David zoekt het sinds kort online. Net zoals Doogie Howser die nu Dr. Horrible heet, speelt hij in z'n eigen webserie.

En Star-ving is behoorlijk hilarisch. Heel plat, vol met cameo's en nog meer blote billen. Een scenarioschrijver van Seinfeld is samen David en co-star Corin Nemec verantwoordelijk voor het script. Sorta like Flight Of The Conchords voor bro's.

Star-ving - Episode 1

Episode 2 ft Gilbert Gottfried

Episode 3 ft Coolio

Goed interview met David vind je hier.

MonoBrow. Fucking up fotoshoots door lekker in z'n neus te pulken sinds 2007.

Shirt scoor je via @JulesDavid.

Misschien niet zo smaakvol om het vandaag te hebben over een album met een titel als die van Major Lazer. Maar hey, life en iets met doorgaan. Slick Rick! Heeeeere we go.

Niet iedereen was even enthousiast over het optreden van Diplo en Switch tijdens de album launch, anderhalve week geleden. Of ze live echt zo ongeïnspireerd zijn kun je zien tijdens Valtifest.

Tot die tijd lekker pielen met een paar leuke wallpapers, gifjes en meer van het crazy artwork. Hierrrrr. En die luisterpaal natuurlijk:

Major Lazer - Guns Don't Kill People Lazers Do

Maar ik kan je ook gelijk vertellen dat je vandaag beter een liedje van MJ kan opzetten.

Het toeval wil dat ik van dichtbij heb ervaren wat het betekent wanneer iemand een einde aan z'n leven maakt. Het lijkt erop dat MJ zelfmoord heeft gepleegd.

Michael Jackson, dankjewel voor de geweldige muziek en fijne herinneringen.

You. Will. Be. Missed.

Pikmin x Lego Zag je wat ik daar net deed?

Nu we toch bezig zijn, de volgende zaken wil ik ook verlego'd zien

- Een setlocatie mét model van Rickard Kern
- Perez Hilton post bitch slap
- Obama tijdens een vlucht in Air Force One
- Vans Era Parra editie
- Alles van Studio Ghibli
- Christian Hosoi deckje met Slammers en roze Action trucks

(Via Kotaku.)

Bijna tien jaar jongen, zolang is het alweer geleden dat Talib Kweli en Hi-Tek een album uitbrachten onder de naam Reflection Eternal. Train Of Thought is alleen VOLLEDIG langs me heengegaan want ik was in die dagen meer into, eh...

/checkt last.FM

Oh, nou ja.. iets anders vermoed ik.

Maar voordat je wegklikt omdat je denkt: rap, dat was toch die innovatieve muziekstroming tussen 1988 - 1995, hoor & zie dit

Back Again - Video

Aka de eerste single van een nieuw album dat toch echt dit jaar moet uitkomen.

Boris ken je van Gamekings. MonoBrow ziet hem vooral als de Rupert Murdoch van Nederland. Een bonafide media mogul met meer macht dan goed voor hem is want een complete industrie is afhankelijk van zijn mening.

Gelukkig heeft Boris het beste met iedereen voor. Heus. Dat lees je in de MiniMail hieronder. Inclusief gedateerde info, schoonmoeders en een top 5 die uit 6 bestaat!

-----------------------------------------------

Je verdient je geld door videogames te spelen. Hoe awesome is dat?
"Ja dat is leuk. Al komt er tegenwoordig meer bij kijken dan alleen games spelen. Maar goed, je moet nooit vergeten waar je vandaan komt, toch?"

Word je niet gek van je schoonmoeder die vraagt wanneer je nu eindelijk een echte baan zoekt?
"Nee, de baan is okee. Ze zou alleen wel graag willen dat ik niet al die tattoo's had laten zetten. Maar daar ziet ze tegenwoordig ook de grap van in. Dat hoop ik tenminste."

Je bedrijf Blammo bereikt elke maand honderdduizenden mensen. Toch rijd je in een gare monster truck. Wat doe je verkeerd?
"Die gare monster truck was de liefde van mijn leven. Twee jaar geleden zijn we uit elkaar gegaan. Alles wat moois is moet blijkbaar ooit kapot. Maar geloof me. Het was niet de truck. Het lag aan mij."

Haha
"Nu rij ik een BMW 325i cabrio uit 1872. Maar goed. Om even op je vraag terug te komen: ik investeer m'n geld liever in plezier. Dat levert, vooral in deze economisch moeilijke tijden, veel meer rendement op. En zodra ik loaded ben, laat ik het je weten."

Je bent klant bij Rob Admiraal, heb je een tattoo van een videogame?
"Natuurlijk niet. Leuk die games maar je moet het niet overdrijven. Overigens ben ik al jaren niet meer door Rob getattoeëerd. Misschien moet ik weer eens langs gaan. Ik zit er aan te denken om mijn driekwart mouwtjes te laten verlengen."

De soundtracks van veel games zijn crap. Generieke gitaren, kansloze trance.... Hoe ziet jouw game song top 5 eruit?
"Er zou wel wat meer aandacht mogen zijn voor het levenslied. De Amsterdamse game studio Guerrilla Games heeft een kans laten liggen door bijvoorbeeld André Hazes of Johnny Jordaan niet te featuren in Killzone 2."

Eh, ja.
"Maar okee, een top 5: De Vlieger (Hazes), op 4: Kleine Jongen (Hazes) , op 3: Heimwee naar Mokum (Gert en Hermien), op 3 Ze loog tegen mij (Drukwerk), op 2: Bloed zweet en tranen (Hazes) en op 1: Babylon Falling van The Twinkle Brothers. gewoon omdat dit interview over 100 jaar misschien nog online is terug te vinden."

Wat zeg je tegen mensen die geld willen verdienen met schrijven over videogames in Nederland?
"Ik denk dat er in Nederland niet meer dan 10 journalisten zijn die kunnen leven van het schrijven over videogames. Dus veel succes! en vooral zorgen dat je ook een vak leert, zodat je tenminste een gezonde relatie met je schoonmoeder kunt opbouwen."

Eigenlijk is Ratatat gewoon verschrikkelijk goed. Kun je nu wel een beetje slap protesteren (waar zijn de bangers, ik hoor alleen maar van die pielliedjes) maar dan snap je het niet.

Terwijl de band van Mike Stroud en Evan Mast wél snapt hoe je bijvoorbeeld zonder budget mooie clippies maakt, weet dat je op een podium niet alleen maar anderhalf uur moet turen naar mogelijke bierspetters op je schoenen en het maken van fijne tunetjes al helemaal doorheeft.

Vind jij dit ook? Dan heb ik goed nieuws. Ratatat staat volgende week woensdag (01/07/09) in de Melkweg. En ik heb:

2x2 plekken op de lijst

Mail me je favoriete actiefilm waarin flink geratatat wordt met machinegeweren en ik doe m'n best voor je.

Bars & Bytes, dat is allemaal about education jongen. In Rooms Of Redbull ontmoet je muzikale pro's als Dim (hoe abstract had je je beats gehad willen hebben?) lite en Misel (ik maak als beats verpakte videogame soundtracks) Quitno.

Zij beantwoorden je vragen en gaan daarna zelf aan de slag met Nederlandse producers. Zodat het geld bij hun mond gestopt wordt. En jij mooi de tijd hebt om een mixje bij de bar te scoren.

Meemaken? MonoBrow heeft 2x2 plekken op de lijst.

Mail me de titel van je favoriete nummer ever en als ik vind dat je geen smaak hebt ben je erbij.

Donderdag 25 juni: Bars & Bytes feat. Dimlite & Misel Quitno
Rooms of Red Bull
18.00 tot 21.00

Een uitnodiging in de bus: het is dit jaar de vijftigste keer dat een vakjury (wat doe jij voor werk? ik zit in een vakjury, beetje de hele dag wat is dit voor crap! Volgende! roepen, betaalt goed hoor) de mooiste boeken uitkiest.

Het gaat om 33 boekontwerpen. En er zijn daarnaast nog eens 33 exemplaren geselecteerd uit vijf eeuwen pdf'jes maken boekdrukkunst.

Of jij het eens bent met de selectie, daar kom je achter vanaf 1 juli. En meneer Mellegers, jouw ontwerp doet toch ook mee?

De Best Verzorgde Boeken - Expositie
Oude Turfmarkt 129 (Rokin)

In m'n queeste naar de ultieme baan kwam ik Ben Burtt (pardon, er zat iets teveel paprika in de saus) tegen. Hij was de sound designer voor Star Wars en verantwoordelijk voor het geluid van light sabers, r2-d2 en de klassieke astmatische bronchitis baas Vader.

Lekker bezig Ben.

Ok. Al dat muzikale eighties jatwerk is natuurlijk inspiratieloos, kansloos en Van Gend & Loos. Want hoe makkelijk is het om iets wat door anderen ontwikkeld is na te maken zonder er zelf iets nieuws of eigens aan toe te voegen.

Dat dacht ik bij het luisteren naar Tesla Boy.

Totdat ik een slowjam van deze Moskovieten hoorde. Neon Love zit gelukkig niet zo easy in elkaar. Het klinkt als iets wat heel goed ging bij je liefdesverdriet van vroeger, maar dan met 'n 2009 troostende schouderklop van je oudere broer er aan toegevoegd. Awesome.


Tesla Boy - Neon Love

De monsieurkes achter The Blog Parties ken je wel. Van de Plan West-feestjes in Club 8 en Dans Le Rock.

The Blog Parties is een maandelijks iets waar je op host in de Ekko en Winston. Omdat ze snappen dat jij niet zomaar langskomt beloven ze je elke keer te verrassen met een live act en gast-dj die op dat moment in de lauwwarme fase zitten en gegarandeerd binnen een maand of wat heet worden.

Voor de thuisblijvers: op hun site leuke nieuwe clippies en tracks die op dit moment lekker gaan op plekken als Hate Machine The Hype Machine en Elbows.

The Blog Parties

Raaaarrrrr.

Gelukkig heb ik een strippenkaart voor de nachtbus....

Het goede van NY Perspectives is dat je niet alleen een Dude Dit Is Awesome-erlebnis krijgt bij het zien van de in Amsterdam geschoten foto's van New Yorkse fotografen.

Het opgeknapte Stadsarchief waar de expositie in gehouden wordt is die paar euro alleen al meer dan waard. Kom maar door met die cosmopolitische vibe: natuurstenen vloer, zwarte vlakken, glas, staal, strakke witte muren en dit alles in combinatie met oorspronkelijke elementen van het voormalige bankgebouw.

Oh en dan is er ook nog een cute boekhandeltje dat gespecialiseerd is in het onderwerp Amsterdam. De enige bummer is het café, daar is het eten niet echt lekker en hun interpretatie van het begrip overpriced valt geen speld tussen te krijgen.

Maar dat is een kwestie van het gebouw uitlopen en schuin oversteken naar die bagel joint op de hoek.

MonoBrow. Making you culturally relevant since 07.

1. Illegal



Deze gastjes schelden als havenarbeiders uit The Wire. Ik dacht altijd dat ze hun eigen lyrics schreven maar dat was niet zo. Dallas Austin was de mastermind achter de groep. Hij zorgde dat zware jongens als Lord Finesse, Diamond D en Erick Sermon wat beats voor hun rekening namen. Lachen: Malik is een neefje van Snoop Dogg en noemt zichzelf tegenwoordig Hershey Locc.
-------------------------------------

2. Chi Ali



Gruwelijke stem. En herkenbaar want hij sloeg wel eens over zoals het iemand van veertien betaamt. Ik weet niet meer op welke track van Black Sheep hij voor het eerst meerapte, wel dat hij vrij snel daarna in '92 z'n (enige) solo album dropte. Hij leek me altijd zo onschuldig, als lid van de Native Tongue familie, totdat ik las dat hij veertien jaar moet zitten vanwege het doodschieten van de broer van z'n toenmalige vriendin. De reden? Hij kreeg nog driehonderd dollar en 60 cd's terug.
-------------------------------------

3. Da Youngstas



Illegal disste Da Youngstas, Da Youngstas disste Kriss Kross en zo was alles goed. Deze jonkies schreven hun eigen lyrics en hun tweede album had tracks van Dj Premier, Pietje Rock en de Beatnuts. Alleen vond ik dat ze op die plaat nogal schreeuwden en zo zijn we natuurlijk niet opgevoed. Geen idee wat ze nu uitspoken...

--------------------------------------

Honourable Mention I: Another Bad Creation. Deze crew, gemanaged en geproduceerd door Michael Bivins (Bell Biv Devoe) was zooo stijlvol.

Honourable Mention II: Shyheim. Was vijftien toen z'n eerste album uitkwam en woonde als kleintje een tijd bij Ghostface Killah in Staten Island.

Wordt Femsa dan de Threadless voor unsigned mode- en accessoireontwerpers? Dat zou sick zijn.

Ja, Threadless verkoopt vooral hele nare shirtjes van Dick Bruna en Takashi Murakami biters. En is populair bij Power Puff girls-heuptassen dragende Viva-lezeressen. Maar het concept van die url staat als Hugh Laurie.



Ik sprak founder Femke: waarom moeten we ook alweer naar je online shop?

"Omdat er heel veel geweldige kleding en accessoires van heel veel talentvolle ontwerpers te vinden is. Bovendien kun je het werk direct bij de ontwerper bestellen. Ik zou graag online willen shoppen, maar de meeste ontwerpers die ik goed vind, hebben deze mogelijkheid niet. Dat is de reden waarom ik op dit idee gekomen ben."

Femsa gaat deze zaterdag live. Daar kun je bij zijn als je naar Rotterdam komt. Of je klikt die dag op deze link:

Femsa - Kleding & Accessoires van nieuwe ontwerpers

Michael Moore - Bailout
--------------------------------



Sneakersnstuff x Tretorn = T56 SNS GTX
--------------------------------



50 Cent bij Jimmy Kimmel
--------------------------------



Gecustomizede action figures via Toybot
--------------------------------



Large Professor - Intelligent Hoodlum Game
--------------------------------



Patta x Ontour sweater
--------------------------------

Kreeg een mail van my main Menno Kok. Hij was nogal opgewonden, die caps was locked:

ON THE 17TH. OF JUNE, PRE-GRADUATION STUDENTS FROM THE FOTO-ACADEMIE AMSTERDAM SHOW THEIR WORK FROM 19.30 @ THE MINIBAR. THE PRESENTATION IS THE RESULT OF A WORKSHOP GIVEN BY MENNO KOK

Morgen dus.

Tijdens het filmfestival in Cannes is House of Nether Horror opgericht. Dit is een productiemaatschappij die Nederlandstalige horrorfilms gaat maken (no shit Sherlock).

Excellent!

/leest persbericht door

Oh.

'Eind vorig jaar namen producenten Jan Doense en Herman Slagter (classic naam) het initiatief tot een rondetafelgesprek... Hieruit ontstond het plan om de handen ineen te slaan voor vier low-budget horrorfilms...'

Low-budget? Dit snap ik dus niet. De basis voor elke goede film is natuurlijk een kwalitatief script. Maar juist met horror kom je er niet door alleen gebruik te maken van suggestie.

KIJKERS WILLEN UITEINDELIJK BLOED/GEMUTEERDE GOLDEN RETRIEVERS ZIEN.

Case in point: Seventh Moon, een film door één van de gasten achter Blair Witch Project. Ook een project met weinig geld. Hierdoor konden de makers bijna niks laten zien van de monsters waar het in de film om ging en moest de kijker op een suggestieve manier bang gemaakt worden.

Maar ja, uiteindelijk raakte m'n geduld op bij de zoveelste Kiekeboe-hier-ben-ik-oh-nee-toch-weer-niet.-Zeg-schat-zag-jij-net-ook-een-kleine-kwaadkijkende-witgeschminkte-Japanner-scène.

-------------------------------------------------------------------

Als je ambitie is om iets zo cheap mogelijk te doen, hoe kun je dan ooit iets groots neerzetten? Goede scriptschrijvers en acteurs zijn duur, special effects zijn duur, mooie locaties zijn duur, de RED is duur.... Kom op jongens, zoek nog harder naar investeerders en leg de lat hoog!

House Of Nether Horror

De Komende En Gaande Man is een column van Boudewijn Bollmann over straatfotografie met zo veel mogelijk schaamteloze linkjes naar z'n eigen werk min mogelijk vaktermen. Maar waar mogelijk met humor en relativering.

------------------------------------------------------

Toen ik drie jaar geleden begon met fotograferen had ik geen idee dat ik ooit echte straatvrienden zou krijgen. Mannen en vrouwen met mooie verhalen en geschiedenissen die er toe doen. Zwervers, daklozen, junkies: allemaal levendiger dan de hangende man achter zijn televisietoestel.

Ik luisterde, keek aandachtig en maakte foto’s wanneer zowel de straatman als ik dat nodig achtte.

Met sommigen trok ik een tijdje op en leerde ik het vergankelijke leven liefhebben. Gruwelijk leerzaam. Tegenwoordig brengt de fotografie mij het brood op de plank. Helaas heb ik dus minder tijd om te hangen met deze wandelende avonturen. Maar goed, we hebben de foto's nog:

Cor



Dit is Cor Hoeks, de legende. Als je geen euro op zak had vroeg hij je te gaan pinnen. Klassieke zwerver zoals ze in films voorgesteld worden: krom, klein, en voorzien van vuige baard en paarse jas. Tot voor kort leefde Cor op straat. Daar heb ik hem vaak gefotografeerd. Een van de allereerste keren was in de kerk. Zijn oog was ontstoken. Nog steeds een van mijn beste zwart-wit foto’s.



Tegenwoordig staat Cor onder forensische behandeling. Je moet weten: hij is geen modelburger. Ongeveer twee keer per maand zoek ik hem op. Daar verheug ik mij altijd op. Cor is vrolijk en heeft simpele maar goede verhalen. Met niemand kun je zo goed over de kleine dingen praten als met Cor. Hij schildert ook graag. Zijn favoriete onderwerp is het hoofd van Ernie.

Raul





Raul is jonger dan ik maar heeft al een dochtertje. Zij woont samen met zijn vriendin in Suriname - waar hij oorspronkelijk vandaan komt. In Nederland leeft Raul bij zijn moeder en toen ik hem voor de eerste keer ontmoette (waar precies weet ik niet meer, maar in de bibliotheek zal het niet geweest zijn) was hij super high en gebruikte hij het ene bolletje na het andere.

Met zijn hoofd was hij er nooit echt bij. Toch was Raul een belangrijke dealer, een jonge ondernemer op straat. Trots en sterk binnen zijn eigen groep, maar kwetsbaar daarbuiten.

 Raul is nu afgekickt. Hij ziet er veel beter uit en zei laatst tegen me: een man moet werken, anders ben je geen man. Daar kan ik in komen. Volgens mij wil hij echt iets gaan maken van zijn leven.

Dirk


Dirk ontmoette ik op een verloren zondag in het park, toen ik voor Jan van Tienen’s Citysounds een fotoreportage maakte over de verrotte plekken van Tilburg. Geleund over het stuur van zijn fiets dronk Dirk blikken bier en genoot hij van het eindige leven als man.

We praatten aan één stuk door – onder andere over zijn werk op de scheepswerf en in de metaalsector - tot het bier op was en we besloten dat het leven goed was. In de supermarkt waren we redelijk dronken en op het eind van de dag heeft hij me de daklozenopvang binnengepraat.



------------------------------------------------

Hier zie je nog veel meer straatmannen die ik ontmoet heb. Veertien van deze portretten heb ik destijds opgehangen in het openbaar, maar die werden gestolen. Zelfs hun foto’s blijven niet plakken.

Straatmannen gaan altijd hun weegs. Als dakloze of junk heb je veel shit aan je hoofd, maar je bent tenminste vrij. Ze slijten hun dagen op geheel eigen wijze. Eindeloos veel dagen, die hen gegeven zijn onder de zon.



Voor als je een gevulde Bugaboo hebt.

Voor als je acht uur per nacht wil pakken.

Voor als je schoonouders morgenochtend op bezoek komen.

Voor als je je Mastino Napolitano om 7:30 uur moet uitlaten.

Voor als je zin hebt in wat anders.

Afgelopen weekend stond ik opeens naast Aernoud Bourdrez. Nu denk je wellicht Aernoud! De Tunesische stofontwerper die in de eighties Lady Di's picnick-kleden ontwierp?!, maar dat is die andere Aernoud.

Deze man is intellectual property advocaat en onderhandelaar. En dan niet voor poldermafiosi of bastards die het pensioengeld van je ouders verbrassen. Nope, Aernoud komt op voor fotografen, architecten en kunstenaars in meer dan 35 landen.

Met deze ervaring heeft hij Grrr geschreven; een bundeling tips waarmee je conflicten oplost. Klinkt saai, is het niet.

Grrr

Waarom? Daarom:

+ voor iedereen handig
+ geestig
+ helder geschreven
+ prettige inzichten
+ mooie vormgeving

Een bron van helder geformuleerde en verrassende inzichten. Die niet alleen handig zijn bij je quest naar werelddominatie maar ook van pas komen als je schatje klaagt over je liefde voor Call of Duty: Modern Warfare.

Conclusie
HAMBURGER ZEGT: Fris als een net geopende pot Yofresh!

Geen idee hoe of wat. Maar ILP is heter en smaakvoller dan Titty City.

"Adam était un brouillon, Eve une œuvre d'art"



(MiniMail wordt gesjefd!)

Bij de sigarenboer vragen om het nieuwe nummer van De Optimist is een frustrerende ervaring. De kans is groot dat hij denkt dat je hem in de maling neemt.

Jij: 'Heeft u de nieuwe Optimist voor me?'
Sigarenboer: 'Wel godverdegodver! Al die tyfysbuitenlanders en junkies hier in de straat!'
Jij: 'Eh...'

Bovendien is De Optimist een online gebeuren. Wat best handig is als je jezelf Digitaal Cultureel Magazine noemt. Maar niet opschiet als je bij je sigarenboer you love to hate staat.
-------------------------
Deze vrijdag: De Optimist x Popup Café x FNNNN

22:00 - 3:00
Voor 5 euro's ben je binnen en krijg je twee drankjes.

Had ik al gemeld dat de drank goedkoop en lekker is? En de locatie is de plek waar het de komende maanden allemaal gebeurt in Amsterdam. Serieus.

Het is alweer twee jaar geleden dat ik door Facehunter op de foto ben gezet. 24 maanden waarin een hoop gebeurd is en ik ben uitgegroeid tot een cultuuricoon.

Inclusief fans die me semi-naaktfoto's toesturen, op-straat-herken-momenten, column-verzoeken en uitnodigingen voor conceptsessies met grote bedrijven.

Om over de erkenning van m'n vrienden nog maar te zwijgen. Ik. Ben. Een. Keuze. Eh, succes! Ik ben een succes!

-------------------------------

Maar ik ga gewoon door. Voor de mensen, voor jou en voor al die duizenden talenten die dromen van een carrière op het gepixelde podium van online roem. Ik hou de droom levend, net als Yvan Rodic van Facehunter dus.

Die gast verbaast zich in z'n vermakelijke filmpjes (saxofoon: check, celebs: check, Kanye: check) over de KABOOMsplosion van fashion bloggers.

Maar laat door een vrolijke edit en zelfrelativering zien dat je meer moet kunnen dan een pagina op blogger.com openen en een persbericht van Karl Lagerfeld copy pasten om jezelf een modeblogger te noemen.

Facehunter in Paris - part II

Heb je nou al iets gemaakt voor die Off the Wall ontwerpwedstrijd? Vandaag in ieder geval nog meer Vans. Ik geef namelijk

- vijf rugzakken,
- twee jasdingen en
- twee shirts weg.





Het gaat om merchandise die eerlijk van een vrachtwagen gevallen is, dus je krijgt er geen garantie bij.

Omdat ik geen zin heb om zesduizend pakketjes te versturen stop ik steeds één kledingstuk in één willekeurige backpack. Voor die extra grote verrassing als je wint.

Nog beter, ik verstuur helemaal niks. Als je wint, dan krijg je er een meet & greet met je favoriete blogger bij en overhandig ik je de goods persoonlijk.

----------------------------------------------------
HEBBEN? MAIL ME EEN FOTO VAN IETS KNAPS MET VANS AAN. DE MEEST SEXY INZENDING WINT.

Birdy Nam Nam is een Frans dj-collectief. Dit betekent niet dat ze met hun Pioneer CDJ 1000'jes langs de deuren gaan om geld op te halen. Wel dat ze heel goed zijn in scratchen en mixen.

Geproduceerd door Justice, dat ene groepje van vorig jaar in Paradiso. De grote vraag is hoe erg je die Justice sound zat bent.

De Vitalic remix vind ik trouwens net even bheter:

The Parachute Ending - Birdy Nam Nam (Vitalic mix)

Best bizar dat ik zo weinig herinneringen heb waarin housebroeken voorkomen. Want alleen al in Amerika ging Zubaz (makers van de o.g. housebroek) lekker:

'The Zubaz company sold $100 million worth of products in 1991 alone.' (Wikipedia)

Godzijdank maakt dit merk een doorstart (net zoals Gorrila Wear) en kun je de pants gewoon weer kopen. Nou, dat was het wel weer qua informatieve nieuwswaarde van deze posting.

eBay heeft goud:

Washington Redskins print (deadstock)

WWF Jesse Ventura action figure (met Zubaz)

Officiële site doet de absurde verzendkosten move.

Soms heb ik gewoon zin om de week te beginnen met Rosie Perez. Op haar is het vrij lastig fronten beste rapfan (pardon, je bent meer dan een liefhebber, het is een levensstijl).

Wat is volgens jou haar meest memorabele scène? Toen ik daar research voor aan het doen was kwam ik erachter dat ze ook in Jim Jarmusch' Night On Earth zat. Kijk, zo leer je toch elke dag iets nieuws.

Ik ga voor de scène met Mookie in Do The Right Thing: You Must Be Buggin!

Beesmunt.
Rogerseventytwo & The Walk.
Paradiso.
Vanaf middernacht tot een uurtje of vijf.

Wil je op de lijst?
3 x +1


Mail me je favoriete bijbeltekst en ik doe m'n best voor je.

Spot is open. Ga gerust kijken if you like what you read:

-------------------------------------------

Lekker dan, niemand heeft geld door 9-11 de kredietcrisis en jullie openen een shop. Hoe dan?
"Dat zie je toch, nee stiekem zijn wij hier al 3 jaar mee bezig."

Is het leukste van een winkel hebben niet gewoon dat je je eigen spullen goedkoop kunt scoren?
"Haha, ja natuurlijk! Tim en ik houden van design en kunst. Het mooie van SPOT is dat we er middenin zitten, veel creatief talent ontmoeten en heel veel werk zien. Het is tof om dat met anderen te delen."

Amsterdammers zijn onwijs kritisch. Wat voegen jullie toe aan het aanbod?
"Een clash van verschillende disciplines door veelal nieuw talent. Wij proberen jonge ontwerpers en nieuwe brands in de spotlight te zetten. Het is vaak lastig om het hele commerciële gebeuren in te komen en je naam out there te krijgen."

Precies
"Wij hopen ze daarmee iets te helpen. Verder is ons geen idee te gek, als we het vet vinden en er is ruimte voor, vinden wij er een spot voor om het aan de man te brengen. Of vrouw natuurlijk."

Wat voor werk wil je tonen in de gallery?
"We werken zoals een gallery werkt, dus na een maandje of 2 a 3 wordt er gewisseld. Er hangt nu werk van Karimo, deze jonge Amsterdammer maakt echt te gek werk. Verder hangt er spraycan-werk van Codexinferno en hebben we schetsen van Wouter Ramaker die in zijn vrije tijd wel raad weet met karton."

Nice
"Verder verkopen we Ontour, Bench, Morecult, Design by Hümans, Nomi, Sasbag en Man on the Moon. Daarnaast hangen er tees met prints van Taeks en Karimo (ja weer hij) en huisstijler Julesdavid."

-------------------------------------------

Je eigen werk in Spot? Mail die jongens!

50/50 handrails zijn insane.

Ian Cofino begon als student aan z'n afstudeerproject I Got Next, een korte documentaire over de voornamelijk Amerikaanse vechtspelletjes scene. Inmiddels is hij afgestudeerd en is de film anderhalf uur lang geworden.

Op basis van de trailer oogt het camerawerk en de editting vrij kut, maar whatever. Hoe goed dat je straks negentig minuten lang kunt kijken naar ventjes die nog fanatieker zijn dan jij.

Plus wat extra interessant is aan deze scene: de spelers zijn wel geeky, maar dan niet van het halve liters energydrink met modded pc in een tentje lannen tegen 24-jarige gefrustreerde dikzakjes die nog thuis wonen-soort.

/op de antropologen tip

2d-fight fans zijn meer extrovert en hebben een brag en boast bravoure die gelijkenissen vertoont met die van rapfans.

I Got Next - Documentaire

Veel dichter kan een rapper niet in de buurt komen van spoken word. Maar in tegenstelling tot die pretentieuze c.r.a.p., zitten de gasten in deze battles lekker in hun rol.

Eh, roll the tape!

Arsenel vs Tech 9

Yung Ill vs Yung Holla

(Via @Qtip)

Voordat je aan deze posting begon wist je nog niet dat je zaterdag heel erg gezellig staat te doen op een opening bij Liefhertje + De Grote Witte Reus.

In deze Haagse gallerie/kenniscentrum/winkel/lounge/parenclub wordt vanaf vijf uur het werk gepresenteerd van modeontwerper Sara Vrugt en fotografe Sarah Carlier.

Volgens Liefhertje maken ze beiden werk met een sociaal geëngageerde ondertoon. Alsof Hans Klok alleen nog maar biologisch gefokte konijnen laat verdwijnen, zeg maar.

Hoe dan ook, ik werd geraakt door de kleding van vrouw Vrugt, die is echt nice. Ik voel die internationale klederdracht-vibe als een gek:



Deze kledingontwerpen maken deel uit van het project Een Rode Draad. Wat dat inhoudt, vraag je zaterdag maar. Doe eens gek, spring in je Corolla en holla met je neven naar Den Haag.

Zaterdag 6 juni 2009
17.00 - 21.00 uur
Te bezichtigen t/m 18 juli 2009

Een Oude Zure Leo is een 65+ hiphopforumhater. Het type dat zeurt om het zeuren en ingegroeide oogkleppen heeft. In het echte leven moet je deze mensen mijden als (hier komt een willekeurige, smakeloze grap over Air France), maar in films is er altijd wel iemand die probeert door te dringen tot deze koppige klootzakjes.

Tijd voor Zure Leo's you love to hate:
-------------------------------------------------------

1.
Jack Nicholson (As Good As It Gets)

Jack zit zo vastgeroest in deze film, daar kan zelfs de nerderige heetheid van Helen 'MonoBrow vond je al lekker in die ene serie waarin je samenwoonde met die dork' Hunt niks aan veranderen.


2.
Carl Fredricksen (Up)


Ik heb de film nog niet gecheckt. Maar gezien de reviews ben ik niet de enige die nu al goed gaat op deze geanimeerde Zure Leo.


3.
Anne Ramsey (The Goonies)


Ok, het is geen Leo en Anne is in de Goonies vooral eng en zuur. Niet te verwarren trouwens met zoet en zout. Da's weer een hele andere sensatie.


4.
Clint Eastwood (Gran Torino)


Die stem! Alsof meneer Eastwood voor elke scene een pakje Belinda's heeft opgerookt.

5.
Takeshi Kitano (Hana-bi)


Hier had eigenlijk elke film van Takeshi kunnen staan. Deze man zit op nors kijken en binnenvetten. Maar wat een man.